07.09.1915
Efri deild: 54. fundur, 26. löggjafarþing.
Sjá dálk 127 í B-deild Alþingistíðinda. (45)
108. mál, fjárlög 1916 og 1917
Eiríkur Briem:
Jeg á eina brtt. á þgskj. 702 við 13. gr. A. 3. a., um skrifstofukostnað póstmeistara, og legg til að veittar verði 7,000 kr. sem kaup 6–7 starfsmanna við pósthúsið, og alt að 3,500 kr. sem skrifstofukostnað póstmeistara. Jeg fer alls ekki fram á að auka á neinn hátt kostnað landssjóðs, því þetta er sú minsta upphæð, sem hægt er að komist verði af með. Þegar það fje er búið, sem tilfært er í frumvarpinu, þá getur þó eigi verið um að tala, að stjórnin fari að fækka starfsmönnum á pósthúsinu, því slíkt væri hið mesta glapræði og fásinna. Starfið eykst með ári hverju, og alt af þarf að auka starfskraftana, en ekki minka þá. Árið 1914 var samanlögð upphæð skrifstofukostnaðar og óvissra útgjalda 18,000 kr., en í fjárlögunum voru einungis veittar 16,000 kr. Svona fór þrátt fyrir það, að búið var að kaupa öll kol áður en þau stigu í verði. Og nú má vita að útgjöldin verði ekki lægri árin 1916 og 1917 en þau hafa verið 1914. Hjer er því ekki um aukin útgjöld að tala, heldur hefst það eitt upp úr því, að áætla kostnaðinn svona lágan í fjálögunum, að fjárhagur landsins lítur betur út en hann er í raun og veru, og fæ jeg ekki sjeð hvað á því græðist. Það eitt hefst upp úr því, að menn gjöra sjer þær hugmyndir um fjárhaginn, sem engan stað eiga sjer, því eins og jeg hefi tekið fram, þá er þetta sá minsti kostnaður, sem hugsanlegt er, að komist verði af með, og er þó starfsmönnum goldið mjög lítið fyrir starf sitt. Jeg vil nefna t. d. einn mann, sem útskrifaður er af Verzlunarskólanum og hefir starfað við pósthúsið í 9 ár og hefir einar 900 kr. í kaup.