28.08.1917
Neðri deild: 45. fundur, 28. löggjafarþing.
Sjá dálk 2270 í B-deild Alþingistíðinda. (2373)
168. mál, fjallgöngur og réttir
Magnús Pjetursson:
Það eru að eins örstuttar athugasemdir út af ræðu háttv. þm.
N.-Ísf. (S. St.).
Mjer fanst hinn háttv. þm. (S. St.) misskilja tillöguna. Hjer er alls ekki um beina stjórnarskipun að ræða, og till. getur því að eins komist til framkvæmda, að samkomulag fáist í öllum bygðum landsins, þeim sem eiga göngur saman, en ef samkomulag fæst ekki, þá er till. sjálffallin.
Háttv. sami þm. (S. St.) gat þess, að það væri ekki einsdæmi, að sláttur endaði seint, og er það rjett. En það er þrent, sem ber að líta á í þessu máli. 1. sláttur byrjaði seint, 2. göngur eru nú viku fyr en vant er, og 3. líkur eru til þess, að kjötverð verði lægra en vant er, svo að menn þess vegna setji meira á í haust, og að því sje ástæða til þess að lengja sláttinn, svo að heyfengur manna geti orðið sem mestur. Hjer er því á það að líta, að allar þessar ástæður fara nú saman, sem ella mun sjaldgæft. Þótt hjer sje ekki um almennar óskir að ræða, þá er varla við því að búast, bæði af því að hjeraðsstjórnir halda ekki fundi á sumrum, og geta auk þess ekki vitað um saltbrest, sem fyrir höndum er, en þótt háttv. 2. þm. Rang. (E. J.) geri ekki mikið úr þessu, þá er það, eins og háttv. 1. þm. Húnv. (Þór. J.) tók fram, stórskaðlegt að hafa fje lengi í heimahögum fyrir slátrun. Það er rjett, að Vestfirðingar eru heild út af fyrir sig og geta farið að eins og þeim líst best henta. En þótt ekki væri nema einn fjórðungur, er gagn gæti haft af þessari till., þá væri það nóg ástæða til þess að samþykkja hana.