14.08.1917
Neðri deild: 33. fundur, 28. löggjafarþing.
Sjá dálk 1116 í C-deild Alþingistíðinda. (3504)
130. mál, útflutningsgjald af síld
Einar Jónsson:
Það er eðlilegt, að menn vilji fara varlega í sakirnar í nýjum tollum, en ekkert verður þó haft á móti því að minnast á síld sem tekjustofn, ef hún gefur svo mikið af sjer, sem hún hefir áður gert. Jeg býst við, að háttv. þm. hafi lesið bækling eftir Böðvar Jónsson á Akureyri, sem heitir „Nýir vegir“, bók, sem mörgum bændum eystra hefir fallið mæta vel, af því að rökin eru þar svo sterk. Þar er lögð áhersla á þrent. 1) að tryggja, að síldveiðinni verði ekki ofþyngt, 2) tryggja það, að markaður á henni haldist. 3) að gera hana að tekjustofni fyrir landssjóð, en höf. áætlar, að landssjóður geti náð þar upp 2 milj. króna. Það er undarlegt, að enginn skuli hafa orðið til þess á þessu þingi að hreyfa við tillögum þessa bæklings. Það getur verið, að hv. þm. V.-Ísf. (M. Ó.) hafi fundist þar vera komið við hjartað í sjer, því að svo er jafnan, þegar minst er á sjávarútveginn, sem jeg vil alls ekki lá honum, því að hann finnur til skyldu sinnar og breytir eftir því.
Jeg hygg, að úr því að þetta litla frv. er komið fram, sem fer fram á ofurlítinn tekjuauka fyrir landssjóð, þá beri ekki að taka því illa. Þegar jeg hefi minst á tillögur Böðvars Jónssonar á Akureyri, um síldarmálið, hefi jeg ekki orðið annars var en að almenningur hafi tekið þeim vel, og eins býst jeg við, að þessum tillögum muni verða tekið.
Hv. þm. V.-Ísf. (M. Ó.) er svo sanngjarn maður, að hann ætti að falla frá orðinu nú, er hann hefir heyrt ræðu mína og röksemdir. Þó er það ekki svo að skilja, að jeg sje ekki fús á að hlusta á, ef hann kann að hafa eitthvað við málið að athuga, en því trúi jeg ekki að óreyndu, að hann snúist algerlega móti því.