12.06.1918
Efri deild: 42. fundur, 29. löggjafarþing.
Sjá dálk 271 í B-deild Alþingistíðinda. (86)
4. mál, almenn dýrtíðarhjálp
Guðjón Guðlaugsson:
Framkoma háttv. fjármálaráðherra er ofvaxin mannlegum skilningi. Nú skorar hann á háttv. deildarmenn í hverri ræðu, sem hann heldur og þær eru margar að fella brtt, sem bjargráða nefndin ber fram, af eintómri tilhliðrunarsemi og góðvild við hann. Nú veður hann með sömu orðum og áður á móti brtt. nefndarinnar og gáir ekki að því, að síðasta brtt. felur í sjer það, sem hann hefir altaf verið að heimta, sem sje takmark fyrir lána- og styrkveitingaheimildinni. Hámarkið, sem hvorttveggja, styrkur og lán, getur nú náð, er 1.800.000 kr., og ber það vott um fádæma takmarkaða vitsmuni að halda, að allir landsbúar þurfi hjálp á næsta ári, svo að hún komist nálægt því takmarki. Jeg leyfi mjer að kalla það takmarkalausa heimsku, hvort sem það er fjármálaráðherra eða aðrir, sem halda því fram. í sporum fjármálaráðherra mundi jeg hafa greitt atkvæði með brtt. á þgskj. 335, en svo á móti öllum brtt. í heild sinni. Annars verð jeg að lýsa yfir því, að jeg verð að greiða atkvæði á móti frv. ef ekkert af brtt. nefndarinnar verður samþykt. Jeg sje enga ástæðu til að halda, að háttv. Nd. verði fremur á móti brtt. nefndarinnar en þessi háttv. deild kann að verða, og vona jeg, að þær nái því að verða samþyktar, enda þótt háttv. 1. þm. Rang. (E. P.) hafi gengið í lið með stjórninni, og tel jeg, að hann hafi gert það af skilningsleysi, en ekki öðrum lakari ástæðum, þar sem hann er geistlegur embættismaður og vígður.