10.09.1919
Efri deild: 53. fundur, 31. löggjafarþing.
Sjá dálk 396 í B-deild Alþingistíðinda. (121)
1. mál, fjárlög 1920 og 1921
Magnús Kristjánsson:
Jeg er þakklátur hæstv. fjármálaráðherra (S E.) fyrir greinargerð sína, sem kemur alveg heim við það, sem jeg hafði haldið fram. Það er nauðsynlegt að málið liggi alveg ljóst fyrir almenningi.
Það virðist svo, sem skifta mætti skuldum landssjóðs í þrent.
Í fyrsta lagi skuldir, sem stafa af því að fje hefir verið tekið að láni til fyrirtækja, sem standa sjálf straum af sjer.
Í öðru lagi skuldir, sem stafa af lánum, er ganga til þess að auka eign landsins, jafnvel þótt ekki sjeu þau arðberandi.
Í þriðja lagi eru þau lán, sem eru hreint og beint eyðslufje.
Einhvern veginn á þennan hátt þarf að greina skýrsluna í sundur, svo að hún sje ekki villandi fyrir almenning. En þótt landið taki lán, sem borga þarf í framtíðinni, þá þarf það engum að vaxa í augum.
Hitt er annað mál, hvort ekki myndi rjettast að breyta um stefnu þá, sem verið hefir um lántökur Það er mjög óviðkunnanlegt, að stjórnin sje úti um allar jarðir til þess að snapa út peninga, hitt væri miklu nær, að stjórnin sneri sjer til Landsbankans, er sæi um framkvæmdir á því, að útvega lánið. Væri þá auðvitað rjett að leita fyrst eftir lánum innanlands.