19.04.1921
Neðri deild: 47. fundur, 33. löggjafarþing.
Sjá dálk 2176 í B-deild Alþingistíðinda. (2328)
100. mál, Ríkisveðbanki Íslands
Frsm. (Jakob Möller):
Hæstv. fjrh, (M. G.) sagði, að stefna sú, sem kæmi fram í brtt. hans, væri sjer lík. Hann vildi vita vissu sína um, að útgjöldin á morgun yrðu ekki ríkissjóði ofvaxta. Jeg get að vísu ekki neitað því, að brtt. líkjast í nokkru fjármálastefnu hæstv. fjrh. (M. G.), en vissulega þó ekki skemtilegustu einkennum hennar. Því þegar útgjöldin eru orðin um 8 miljónir, þá sje jeg ekki að skifti miklu, hvort til eru 60 þús. meira eða minna af handbæru fje. Upphæðin er svo hverfandi lítil, en á hinn bóginn engan veginn um það að ræða að gera hana að eyðslufje, heldur þvert á móti, að koma henni undan eyðslu.
Með einni brtt. sinni vill hæstv. fjrh. (M. G.) girða fyrir það, að andvirði seldra þjóð- og kirkjujarða renni í stofnsjóð bankans. Þessi tillaga skiftir í raun rjettri engu máli, því þegar tekið er tillit til þeirrar mótspyrnu, sem á síðari árum hefir risið gegn sölu slíkra jarða, er varla hægt að búast við, að mikið komi inn á næstu árum, nema ef hæstv. fjrh. (M. G.) er alvara með að selja Vestmannaeyjar.
Háttv. þm. Ísaf. (J. A. J.) hafði í þriðja eða fjórða sinn yfir sama lesturinn, svo honum þarf jeg ekki að svara nú.
Háttv. þm. N.-Ísf. (S. St.) hneykslaðist á því, að fylgi við þetta mál væri bygt á trú og von. Jeg ímynda mjer, að sumum komi á óvart, að einmitt hann skuli hneykslast á því. En það virtist mjer þó vera aðalinntak ræðu hans, að hann sagðist hvorki skilja upp nje niður í þessu, og finst mjer ekki ástæða til að þrátta um það við hann.