02.05.1921
Neðri deild: 60. fundur, 33. löggjafarþing.
Sjá dálk 314 í C-deild Alþingistíðinda. (2938)
114. mál, sýsluvegasjóðir
Pjetur Ottesen:
Það eru aðeins örfá orð. Jeg hefi áður minst á það hjer í deildinni, hversu mikil nauðsyn er á því, að sýslusjóðum sje sjeð fyrir einhverjum föstum tekjustofnum, og er jeg því fyllilega samþykkur, sem háttv. frsm. (J. Þ.) sagði um þetta efni.
Það mun nú svo komið í sumum sýslufjelögum, að vegaviðhaldið er alveg að sliga þau, og gerir það þeim ókleift að snúa sjer að öðrum nauðsynlegum framkvæmdum, lagning nýrra vega og fl.
Þó að fasteignirnar sjeu óneitanlega að ýmsu leyti góður tekjustofn, þá hrýs mjer hugur við því að leggja eins háa skatta á þær og nú er ætlast til að gert verði.
Ef borið er saman frv. um fasteignaskatt til ríkissjóðs, eins og Ed. hefir breytt því, og þetta frv., getur þessi skattur af jarðeignum og lóðum komist upp í 10 af þúsundi eða 1%. Mjer hrýs hugur við því að ætla fasteignunum að bera svo háan skatt, og það því fremur, sem skatturinn er jafnhár á fasteignum, hvort á þeim hvíla meiri eða minni skuldir eða þær eru hrein eign.
Það er nú komin á sú regla, hvort sem hún er beinlínis lögfest eða ekki, að ríkissjóður leggur fram helming til lagningar nýrra sýsluvega, gegn helmingi annarsstaðar frá. En mjer skilst eftir 7. gr. þessa frv., að þá megi jafnvel skilja það svo, að ríkissjóði beri ekkert að greiða til vegagerða fyr en vegakostnaður hvers sýslufjelags er orðinn hærri en svo, að hann svari 3 af skattskyldum fasteignum innan sýslunnar. Jeg hygg, að svo fari fyrir fleirum en mjer, að þeim þyki bregða til beggja vona með það, hvernig beri að skilja þetta, og vil jeg því skjóta því til hv. frsm. (J. Þ.), að hann gefi skýringu á því, hvað fyrir nefndinni hafi vakað um þetta atriði málsins.