18.04.1923
Efri deild: 43. fundur, 35. löggjafarþing.
Sjá dálk 142 í C-deild Alþingistíðinda. (2018)
19. mál, vitabyggingar
Atvinnumálaráðherra (KIJ):
Það sjest á frv. eins og það nú liggur fyrir, að hv. Nd. er kappsmál að halda því óbreyttu, og gæti jeg fyrir mitt leyti mælt með því, að það yrði nú samþykt óbreytt. Jeg býst ekki við, að lán verði tekin til þessara framkvæmda, enda óvíst, að þau fengjust. En þar eð jeg þóttist þess fullviss, að hv. Ed. vildi ekki ganga að frv. í þessu formi, hafði jeg hugsað mjer að bera fram brtt. við 3. gr., í samráði við vitamálastjóra, um fasta og ákveðna takmörkun, sem þessi hv. deild gæti sætt sig við, og ætlaði því að biðja hæstv. forseta að taka málið af dagskrá. En nú er fram komin frá hv. þm. Vestm. (KE) brtt., sem fer fram á allmikla takmörkun (100 þús. kr. á ári). Get jeg fallist á hana og ráðið hinni hv. deild til að samþykkja hana. Annars verð jeg að endurtaka það, sem jeg hefi áður haldið fram, að jeg tel vafasamt, hvort slík lög ættu að vera til. En þar sem áður hafa verið sett samskonar lög um síma- og vegamál, er engan veginn óeðlilegt, að vitamálin komi á eftir. Jeg hefi hins vegar haldið því fram, að fje til vitabygginga ætti að tilgreina í fjárlögunum — og lán, sem tekin kynnu að vera til vitabygginga, skyldu talin þar tekjumegin. Er þá undir vilja þingsins í hvert skifti komið, hversu mikið fje skuli ganga til vitanna, en ekki eins og nú er með brúagerðir t. d., þar sem allar framkvæmdir eru fyrirfram ákveðnar með sjerstökum lögum.