05.04.1924
Neðri deild: 43. fundur, 36. löggjafarþing.
Sjá dálk 2137 í B-deild Alþingistíðinda. (1534)
67. mál, búnaðarlánadeild við Landsbanka Íslands
Tryggvi Þórhallsson:
Jeg stend nú aðeins upp til þess að leiðrjetta þann ranga skilning á orðum mínum, sem kom fram í ræðu hv. þm. V.-Sk. (JK). Auðvitað á bankastjórnin sjálf að ráða því, hverjum hún lánar og hverjum ekki. Hv. þm. N.-Ísf. (JAJ) taldi, að rjett mundi vera að spyrja bankastjórnina, hvaða verði hún vildi kaupa veðdeildarbrjefin, hvort hún vildi gefa fyrir þau nafnverð eða ekki. En hvaða verði þau yrðu keypt, fer auðvitað eftir því, við hvaða vexti yrði miðað. Og það þarf auðvitað að athugast. En um það er ekkert sagt í frv. hv. þm. V.-Sk. Annars held jeg, að ekki þurfi að fjölyrða um þetta mikið frekar. Í sambandi við það, sem hv. 2. þm. Reykv. (JBald) sagði um bæina og sveitirnar og það illa umtal um landbúnaðinn, sem tíðkaðist hjer í Reykjavík, vil jeg taka það fram, að jeg held, að síst sje þar um of að orði kveðið. Jeg hefi oft heyrt það, að hjer í bænum er talað með hreinni og beinni lítilsvirðingu um alt, sem landbúnaðinn varðar. Jeg get t. d. nefnt það, að í blöðum hefir það þótt einna mest niðrun fyrir mig, að jeg hafi alið upp kálfa. Og þá gengur lítilsvirðingin á landbúnaðinum nokkuð langt, þegar þessháttar þykja verstu og meinlegustu skammirnar, sem hægt sje fram að færa um pólitískan andstæðing.