04.05.1925
Efri deild: 67. fundur, 37. löggjafarþing.
Sjá dálk 2694 í B-deild Alþingistíðinda. (1750)
99. mál, innheimta gjalda af erlendum fiskiskipum
Frsm. meiri hl. (Sigurður Eggerz):
Það er sjálfsagt, að nefndin athugi öll þau atriði, sem hæstv. fjrh. (JÞ) óskaði, að tekin væru til athugunar.
En þó að þeir lögreglustjórar, sem nú eru í embættum, sjeu látnir halda þessum tekjum, úr því að þeir hafa fengið þær, þá er engan veginn þar með sagt, að sjálfsagt sje að halda þeirri reglu áfram. Jeg er ekki að ráða til að fara inn á nýjar brautir, því þessari reglu, eins og jeg hefi bent á áður, hefir jafnan verið fylgt, að láta embættismenn ekki missa í tekjum við breytingar eins og þessar, þá embættismenn, sem hafa verið í embættum þegar breytingarnar voru gerðar. Jeg minni enn á lögin um vitagjald. En samkvæmt lögunum um vitagjald frá 1907 áttu bæði hreppstjórar og lögreglustjórar að hafa 20% fyrir innheimtu gjaldsins. En eftir lögunum frá 1911 eru það aðeins hreppstjórar, sem fá innheimtulaunin. En því er bætt við, að þeir lögreglustjórar, sem í embættum eru, fái að halda því meðan þeir eru í embætti. Það, sem meiri hl. fjhn. vill, er alveg hliðstætt þessu.
Nefndin í heild hefir fallist á málið, en þó því aðeins, að núverandi embættismenn sjeu ekki sviftir þeim rjetti, sem þeir hafa áður fengið. Það er sá leiðandi þráður, sem altaf hefir verið í allri löggjöf vorri. Að öðru leyti vísa jeg til fyrri ummæla minna.