21.04.1925
Efri deild: 57. fundur, 37. löggjafarþing.
Sjá dálk 617 í D-deild Alþingistíðinda. (3336)
101. mál, sveitarstjórnar, bæjarstjórnar- og fátækralöggjöf
Atvinnumálaráðherra (MG):
Hv. þm. Vestm. (JJós) gerði þá fyrirspurn til mín, hvort stjórnin treystist ekki til að hafa til fyrir næsta þing frv.um þessi tvö atriði, sem ræðir um í þáltill. þeirri, er hjer er til umræðu.
Jeg skal svara þessu þannig, að jeg álít það ekki stjórninni ofvaxið. Hitt get jeg auðvitað ekki sagt, að þau verði þannig úr garði gerð, að Alþingi geti fallist á þau. Slíku er ómögulegt að lýsa fyrirfram, en sama óvissan gildir og á hinn bóginn, þótt milliþinganefnd fjallaði um málið.
Jeg tel þetta ekki svo mikið verk, að stjórnin geti ekki afkastað því, en skil það til, að það getur komið fyrir, að hún þurfi að fá hjálp eða nokkra aðstoð. Sá kostnaður yrði varla yfir 1000 kr. Milliþinganefnd yrði æðimikið dýrari en það.
Eftir því, hvernig till. er orðuð, er ekki ætlast til, að lengra verði komið fyrir næsta þing en að þessi tvö frv., um útsvarsskyldu og kosningar, verði tilbúin. Mjer skilst í raun og veru, að engin stjórn megi eða geti lýst því yfir, að hún geti ekki undirbúið þau frv., sem Alþingi felur henni. Hún á einnig að geta átt ráð á þeirri aðstoð, sem best er fáanleg.
Annars er ekki hægt að fullyrða, hvort stjórninni tekst að undirbúa þessi lög svo, að Alþingi geti fallist á. Svo er einnig um milliþinganefnd. Hún gæti klofnað, og þá væri Alþingi litlu nær.