25.03.1927
Efri deild: 36. fundur, 39. löggjafarþing.
Sjá dálk 295 í B-deild Alþingistíðinda. (513)
85. mál, friðun hreindýra
Jónas Kristjánsson:
Jeg held, að hv. frsm. (GÓ) hafi misskilið það, sem jeg sagði. Jeg tók það fram um viðkomuna, að í hörðum vetrum fjellu hreindýrin hrönnum saman. T. d. kringum 1880 stráfjellu þau, svo að örfá voru eftir, en höfðu verið mörg áður. Það lítið sem skotið er, getur ekki ráðið neitt verulega um fækkunina.
Það, sem fyrir mjer vakti, var það, að benda á, hvort ekki mætti koma þessu betur fyrir, koma á það betra skipulagi. Væri vörður settur, mundu friðunarlögin betur haldin. Hinsvegar engin þörf á að alfriða, því að dýrunum gæti alls ekki fækkað til muna, þótt eitthvað yrði skotið af karldýrum; viðkoman yrði lík fyrir því.
Viðvíkjandi þessu um hreindýraræktina vil jeg geta þess, að þau geta alls ekki lifað á graslendi einu saman; þau verða að hafa fjallagrös og mosa. Ef þau eiga að nærast á grasi eingöngu, drepast þau. Þetta hafa menn reynt fyrir austan. Þeir hafa náð hreinkálfum lifandi, alið þá og tamið, en þeir hafa drepist áður en þeir náðu fullum þroska. Innflutningur hreindýra byggist því á því, að farið sje með þau upp undir jökla, þar sem þau hafa þær fóðurtegundir, er þau þurfa til lífsviðurhalds sjer.
Þetta er ekki svo að skilja, að mjer sje í nöp við frv. og friðunina, heldur vildi jeg aðeins reyna að fá betra skipulagi komið á þetta mál.