18.05.1927
Efri deild: 77. fundur, 39. löggjafarþing.
Sjá dálk 513 í B-deild Alþingistíðinda. (918)
93. mál, greiðsla verkkaups
Frsm. (Jóhann Jósefsson):
Jeg hygg, að háttv. 5. landsk. hafi ekki heyrt skýringar mínar um það, hvers vegna allshn. gat ekki fallist á frv. óbreytt, og þess vegna geti hann ekki felt sig við orðalagið á brtt. nefndarinnar.
Jeg tók það fram, að í svona lögum mætti ekki miða eingöngu við vikukaup. Mjer fanst nú hv. 5. landsk. vera mjer þar að ýmsu leyti sammála, þótt hann vildi ekki svo vera láta. Jeg mintist á kaup á smábátum, og átti þá aðallega við síldarbáta, því að það mun rjett, að vanhöld hafa orðið á greiðslu kaups á þeim. En það var þetta, sem hv. þm. (JBald) gat ekki skilið, og skilur víst aldrei, að þegar ekki er um kaupgreiðslur í vissan tíma að ræða, þá má oft liðka mikið til, og löggjöfin má þar ekki vera þrándur í götu þess gagns, sem henni er ætlað að gera. Og um síldveiðina er það oftast svo, að þar njóta menn ýmissa hlunninda hjá húsbændum sínum, svo sem ókeypis húsnæðis og fæðis. Jeg veit ekki betur en atvinnurekendur hafi reynt að sýna fólki sínu lipurð eins og hægt er, en þá hefir stundum brostið getu til að greiða því kaup eftir því sem því hefir hentað best.
Jeg skal svo ekki orðlengja meira um þetta, en brtt. hv. 5. landsk. (JBald) get jeg gjarnan greitt atkv., enda þótt jeg hafi ekki ráðgast við samnefndarmenn mína um hana.