05.03.1928
Neðri deild: 39. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 2054 í B-deild Alþingistíðinda. (1057)
24. mál, hegningarlög
Frsm. minni hl. (Hjeðinn Valdimarsson):
Það er ekki mikill skoðanamunur í nefndinni. Jeg er í minni hl. af því, að mjer sýndust brtt. meiri hl. mestallar óþarfar, og sumar þó til hins verra. Fyrstu brtt. hefi jeg reyndar ekkert á móti, að „í“ komi í stað „með“, en þar með held jeg það sje upp talið, nema í síðustu gr. er tekin fram ein gr., sem á að falla burt, og hefi jeg ekki heldur á móti, að það verði samþ. Annars virðast mjer ýmsar mestu breytingar, svo sem við 7. og 8. gr., vera til hins verra. Sá hluti af þessum greinum, sem er látinn vera eins og áður, finst mjer ver orðaður yfirleitt, og ýmsu er slept, sem tekið er fram í frv., t. d. var það tekið bókstaflega fram í lögunum, að spilamenska væri ekki heiðarleg atvinna, og lögreglan gæti tekið til um aðra starfsemi, að ekki yrði talin heiðarleg atvinna. Burtnám þessa úr lögunum tel jeg til hins verra.
Þá vill meiri hl. breyta „glæfraspilum“ í „fjárhættuspil“. Sá orðamunur finst mjer til hins verra, því að „glæfraspil“ gefur til kynna, hvernig almenningsálitið er á þessum spilum. Hvað því viðvíkur, að óheppilegt sje að kalla glæfraspil það, sem ríkið leyfir, eins og veðmálastarfsemi í sambandi við veðreiðar, þá sje jeg ekki neitt ljótt við að kalla hlutina sínu nafni. Glæfraspil er þetta, þar sem menn spila um hundruð króna, sem varla hafa ráð á því, og er til skammar fyrir þá löggjafa, sem hafa greitt því atkvæði.
Þá er hjer brtt. við 11. gr., að meiri hl. hefir bætt við „af ásettu ráði“. Þetta kemur í sama stað niður. Maður getur ekki „veitt“ húsaskjól, nema það sje af ásettu ráði, svo að brtt. er óþörf.
Jeg legg til, að frv. verði samþ. óbreytt, nema fyrsta og síðasta brtt. teknar til greina.