15.03.1928
Neðri deild: 48. fundur, 40. löggjafarþing.
Sjá dálk 2223 í B-deild Alþingistíðinda. (1145)
30. mál, tilbúinn áburður
Halldór Stefánsson:
Það er aðeins örstutt aths. út af ýmsum ummælum háttv. 3. þm. Reykv. Hann var enn að tala um ýmsa mikla örðugleika á framkvæmd brtt. minnar, en það fór þó svo, að hann benti sjálfur á leið til þess, að hún yrði framkvæmanleg. Jeg skal ekki ræða um þá leið nú, en jeg get vel trúað, að hún geti komið til mála samhliða öðrum tillögum um það efni. Hann talaði um hina misjöfnu aðstöðu til flutninga á landi, flutning á hestum gagnvart t. d. bílflutningum, og komu mjer þau ummæli undarlega fyrir sjónir hjá manni, sem fylgir till. nefndarinnar. Það ætti þá að vera rjettlátara að styðja millilandaflutning fyrir þá, sem búa við hafnarstaði, en landflutning fyrir þá, sem erfiðast eiga um flutning á landi! Jeg skil ekki, hvernig jafnherfilega fráleit ummæli geta komið frá manni, sem hefir þá aðstöðu til málsins, sem þessi háttv. þm. hefir. Þá sagði hann, að ótakmarkað fje væri heimilað til þessara hluta samkvæmt minni till., en jeg held, að hann hafi ekki athugað, að með minni till. eru feldir niðurstyrkir til millilandaflutninga að miklu eða öllu leyti, en þeir, sem versta aðstöðu hafa til flutninga, eiga að njóta styrkjanna í stað hinna. Jeg sje ekki næga ástæðu til þess að verja fje ríkissjóðs til þess að ljetta þeim flutninga, sem geta fengið vöruna „heim í hlað“ til sín, en það eru allir þeir, sem búa við hafnir. — Samkv. frv. á að styrkja einmitt þá, sem hægasta aðstöðu hafa, en hinum á enga hjálp að veita, sem erfiðast eiga. Þetta er það ranglæti, sem jeg vil ekki þola, og því hefi jeg borið fram brtt. mína. Jeg talaði ekkert um kaupstaði og Sunnlendinga, en jeg bygði aðeins á því, að þar ætti að hjálpa, sem þörfin væri mest. Líkt kom fram hjá hv. 2. þm. Rang. Hann mælti með því að greiða flutningsgjald aðeins fyrir sjerstök hjeruð. Það er líkur blær á því, sem maður verður var við hjá þeim; þeir sjá ekki nema sjerstök hjeruð.