29.04.1929
Neðri deild: 56. fundur, 41. löggjafarþing.
Sjá dálk 2513 í B-deild Alþingistíðinda. (1178)
13. mál, hafnargerð á Skagaströnd
Haraldur Guðmundsson:
Jeg held, að það sje hvergi til í okkar lögum almenn heimild til eignarnáms í þeim tilgangi, sem hjer er um að ræða, heldur verður að gefa slíka heimild í hverju einstöku tilfelli. Enda mun það vera svo í öllum hafnarlögum, að þar er það sjerstaklega tekið fram, hvað hafnarsjóði eða hlutaðeigandi bæjarstjórn er heimilt að taka eignarnámi.
Annars er það aðalatriði þessa máls, að ef það verður úr, að ráðist verður í það að byggja höfn á Skagaströnd, þá hlýtur það að leiða til þess, að þarna rísi upp kauptún eða kaupstaður. Ella væri ekkert vit í því að fara að leggja 3/4 milj. kr. í þetta fyrirtæki.
Út af því, sem einhver hvíslaði að mjer áðan um það, að þessi eignarnámsheimild, er við hv. 2. þm. Reykv. förum fram á að bætt verði inn í frv., sje þegar í frv., skal jeg geta þess, að svo er ekki. Þar er aðeins kveðið á um það, að menn sjeu skyldir til að láta af hendi lóða- og landsnytjar, efni til fyllingar og annað þess háttar til hafnargerðarinnar, eða undir brautir og undir vegi í þarfir hafnarinnar. En þar er hvergi nein heimild hliðstæð þeirri, er felst í brtt. okkar.
Brtt. okkar byggist á því, að ef höfn verður bygð þarna og upp rís kaupstaður eða kauptún, þá hljóta þar lóðir allar og lönd að hækka í verði. Viljum við því byrgja brunninn strax og tryggja það, að hafnarsjóður fái í sinn hlut þá væntanlegu verðhækkun, og geti jafnframt gætt þess, að lóðaverðið stígi ekki upp úr öllu viti. Er hjer líka aðeins um heimild að ræða, sem aldrei getur orðið hættuleg, því hreppsnefndin mun ekki nota hana nema hún telji það hagkvæmt, enda þarf og samþykki atvinnumálaráðuneytisins til þess að hún megi notast.