03.05.1929
Neðri deild: 60. fundur, 41. löggjafarþing.
Sjá dálk 229 í C-deild Alþingistíðinda. (2390)
89. mál, almennur ellistyrkur
Fjmrh. (Einar Árnason):
Ef brtt. hv. meiri hl. verða samþ., þá verður sú breyting á, að persónugjöld hækka um 1/3 og tillag ríkissjóðs um 1/3 hluta.
Nú verð jeg að halda því fram, að nefskattur sje alls ekki sanngjarn grundvöllur undir gjöldum til almenningsþarfa. Niðurjöfnun eftir efnum og ástæðum er miklu sanngjarnari.
Hv. frsm. meiri hl. (HStef) talaði um, að þingið væri með þessu að leggja skatt á aðilja, sem hjer ætti ekkert atkvæði um. Jeg sje nú ekki betur, en að einmitt með till. hv. meiri hl. sje þetta gert, því að mennirnir í sveitunum og sveitarsjóðirnir eru í rauninni eitt og hið sama í þessu falli, og ef það er rjett, að sveitarsjóðirnir eigi hjer ekkert atkvæði um, þá eiga einstaklingarnir það ekki heldur.
Jeg sagði áðan, að sveitarsjóðirnir mundu fá framlag sitt margfaldlega endurgreitt. Þetta ætti ekki að þarfnast mikilla skýringa. Þessi aukni ellistyrkur verður auðvitað að meira eða minna leyti til þess að ljetta framfærslubyrðar sveitarsjóðanna. Styrkurinn hefir hingað til verið svo lítill, að um hann hefir lítt eða ekki munað. En nú á hann að hækka, og það er margföld reynsla fengin fyrir því, að ef hægt er að hjálpa einhverjum til að verjast sveit, er það miklu ljettara en að fá hann algerlega á sveitina. Á þennan hátt held jeg að ekki sje ofsagt, að sveitarsjóðirnir fái framlag sitt margfaldlega endurgreitt.
Jeg vænti, að jeg hafi nú skýrt þetta nægilega fyrir hv. þm. (HStef), enda fanst mjer á niðurlagi ræðu hans, að hann skildi fyllilega við hvað jeg átti.