19.03.1929
Neðri deild: 26. fundur, 41. löggjafarþing.
Sjá dálk 837 í C-deild Alþingistíðinda. (2778)
6. mál, hveraorka
Jörundur Brynjólfsson:
Það eru aðeins örfá orð. Jeg get þakkað þeim hv. þm., sem hafa tekið í sama strenginn og jeg um þetta mál. Sjerstaklega þótti mjer vænt um, að hæstv. forsrh. sagði, að ekki mætti samþykkja frv. eins og það er nú úr garði gert, því að það væri svo illa undir búið. En þar sem hæstv. forsrh. sagði, að jeg mætti sjálfum mjer um kenna, að svona væri komið, þá hafði hann algerlega á röngu að standa. Jeg man að vísu ekki, hvort jeg greiddi atkv. með þáltill. á sínum tíma, þar sem skorað var á stjórnina að undirbúa löggjöf um þetta efni, en jeg hefi að minsta kosti aldrei ætlast til, að hún kæmi fram í þessum búningi. Á síðasta þingi talaði jeg, einn þm., á móti því frv., sem þá var á döfinni um þetta efni, og var sá eini af hv. þdm., sem benti á þá agnúa, sem á því voru. Þetta má finna í C- deild þingtíðindanna, bls. 163. Nú fer svo fjarri því, að þeim agnúum, sem jeg benti á í fyrra, hafi verið slept í þessu frv., sem nú liggur fyrir. Þeir koma allir aftur í þessu frv. Er því algerlega órjettmætt að beina þeirri ásökun til mín, að jeg megi sjálfum mjer um kenna, að ekki hefir tekist betur með samningu frv. en raun er á orðin, þar sem jeg benti á alla þessa galla á síðasta þingi. Vona jeg, að svo verði frá lögum þessum gengið, að rjettur eigandanna sje ekki fyrir borð borinn, því að það er engin skynsamleg ástæða til þess að veita hann einstökum mönnum, ef til vill til að braska með. Ætti nefnd sú, sem um þetta fjallar, að geta búið svo um hnútana, að allir mættu vel við una, en eins og nú standa sakir, brýtur frv. alveg í bág við ákvæði stjskr. um friðhelgi eignarrjettarins.