13.03.1930
Neðri deild: 52. fundur, 42. löggjafarþing.
Sjá dálk 135 í B-deild Alþingistíðinda. (50)
1. mál, fjárlög 1931
Hannes Jónsson:
Ég á enga brtt. við þennan kafla fjárl. og þurfti því ekki að taka til máls þess vegna. En 29. brtt. á þskj. 260 gaf mér tilefni til þess. Sú brtt. fer fram á að hækka framlagið til Fiskifélagsins.
Fiskifélagið hefir undanfarin ár lagt fé fram til ýmissa verklegra framkvæmda, þar á meðal til bryggjugerðar. Nú hefir það áætlað í 4 ár, 1929–1932, 30.000 til bryggjugerðar, mest til þeirra bryggja, sem nú er ætlaður styrkur úr ríkissjóði. Þannig fá þær styrk bæði frá ríkissjóði og Fiskifélaginu, en það raskar réttu hlutfalli, svo að sumar bryggjur geta fengið 2/5 alls kostnaðar, þegar aðrar fá aðeins 1/3. Þetta fyrirkomulag, að láta tvo aðila veita fé úr ríkissjóði til samskonar framkvæmda, tel ég ekki rétt. Fjárveitingar til slíkra framkvæmda eiga að vera aðeins frá einum aðila. Það á að hætta að veita Fiskifélaginu fé, sem það veitir svo til bryggjugerða. Ríkið á að úthluta styrknum án þess að fá hann Fiskifélaginu í hendur. Þá verður fullkomið samræmi í fjárveitingunni, eins og á að vera. Og fyrst Fiskifélagið hefir getað lagt nokkurn styrk til þessara bryggjusmíða, sem annars er í höndum þingsins, þá álít ég síður en svo ástæðu til að auka við þennan styrk til félagsins. Slík fjárveiting gæti orðið til þess, að Fiskifélagið gerði ósamræmið ennþá meira en verið hefir hingað til um styrkveitingar til bryggjugerða, eða annara framkvæmda. Það er leitt, að fjvn. skuli ekki hafa tekið tillit til þessarar fjárveitingar Fiskifélagsins, þegar hún gerði tillögur sínar um fjárveitingu ríkissjóðs til bryggjugerðar.
Það mætti sjálfsagt taka ýmislegt fleira til athugunar í sambandi við þessa fjárveitingu til Fiskifélagsins, en ég ætla samt að sleppa því nú. En þetta, að ríkið styrki Fiskifélagið til að veita svona fé til bryggjugerðar, er óforsvaranlegt, vegna ósamræmisins, sem verður við það á styrkveitingunum.