25.04.1932
Efri deild: 59. fundur, 45. löggjafarþing.
Sjá dálk 2339 í B-deild Alþingistíðinda. (2681)
258. mál, bráðabirgðabreyting nokkurra laga
Jón Þorláksson [óyfirl.]:
Ég vil ekki láta ómótmælt þeirri skoðun hæstv. fjmrh., sem hann orðaði svo, að samkomulag um önnur mál ætti ekki að þurfa að hafa áhrif á úrslit þessa mals. Ég skildi þetta svo, að hann. ætlaðist til þess, að við sjálfstæðismenn gætum tekið afstöðu til þessa máls an tillits til þess, hvort samkomulag næst um stjórnarskrármálið eða ekki. Þetta er misskilningur hjá hæstv. ráðh. Hann má ekki vænta þess, að Framsóknarfl. geti fengið að skjóta því máli, sem fyrst og fremst á að leysa, aftur fyrir önnur mál.
Ég skildi ekki hugsanagang hv. 2. þm. Eyf. Hann fékk það út úr orðum mínum, að tilgangslítið mundi vera að bera fram brtt. við þetta frv. hér í hv. d., því við mundum vilja hafa það óbreytt eða þá fella það. Um þetta hafði ég ekkert sagt. ég fór yfirleitt ekki inn á efni frv. En úr því hv. 2. þm. Eyf. hefir gefið mér þetta tilefni til þess, get ég sagt það, að ef á að líta á þetta mál frá málefnisins sjónarmiði án þess að blanda afstöðu til annara mála þar inn í, þá sýnist mér frv. vera mjög ósamstætt að efni til. Þarna er hrúgað saman í eina grein frestun á gildi lagaákvæða og lagagreina úr 8 mismunandi lögum. Þegar ég fer yfir þennan lista, sýnist mér vera misjafnlega á komið um margt af því, sent þar stendur, og þegar ég fer út fyrir listann, finnst mér þar vera margt, sem ætti engu síður heima á slíkum lista en það, sem þar er.
Ég er nú farinn að skoða það sem meinlaust hjal hjá hv. 2. landsk., sem hann er með vegna einhverra annara en þeirra, sem eru hér í hv. d., þegar hann er að lýsa yfir því, að hann skilji eitt og annað svo, að sjálfstæðismenn ætli að slaka til við hæstv. stj. með þetta og þetta. Það er alveg óþarft fyrir hann að vera með slíkan ugg. Við munum sýna það með atkv. okkar hvenær sem þörf krefur, að ef allar vonir um samkomulag um viðunandi lausn á stjórnarskrármálinu ætla að bregðast, þá mun mótast af því afstaða okkar til annara mála. Ég vil ekki gera hv. 2. landsk. upp neinar slíkar getsakir, sem hann gerir okkur, heldur vænta þess, að hann veiti réttlætismálinu sama fylgi og við, það fylgi, að hann láti atkv. sitt í vissum málum öðrum ekki eingöngu stjórnast af afstöðu hans flokks til þeirra sjálfra, heldur hliðri þar til til þess að styðja þá kröfu, að stjórnarskrármálið fái viðunandi lausn á þeim grundvelli, sem við höfum sameiginlega ákveðið.