03.05.1932
Efri deild: 66. fundur, 45. löggjafarþing.
Sjá dálk 262 í C-deild Alþingistíðinda. (3050)
583. mál, laun embættismanna
Flm. (Magnús Torfason):
Ég skal aðeins svara fáum orðum því, sem beint hefir verið til mín og okkar flm. um það, hve miklu sparnaðurinn af þessu frv. kynni að nema. Þessi sama till. var borin fram á síðasta vetrarþingi í hv. Nd., og þá var reiknað út, að sparnaðurinn mundi nema á þriðja hundr. þús. kr. Ég bjóst við, að menn mundu muna þetta, og af því tók ég það ekki sérstaklega fram. Þetta getur að vísu hafa breytzt eitthvað örlítið frá því í fyrra, en ekki svo neinu verulegu nemi.
Ég get ekki fallizt á það, að það, sem samþ. var hér á Alþingi í fyrra um dýrtíðaruppbótina, hafi verið nokkur samningur við launamenn landsins. Ég varð ekki var við, að fram kæmi nokkur fulltrúi frá þeirra hendi til að semja, heldur lít ég á það sem einhliða gerð þingsins, sem þingið vitanlega getur breytt þegar því sýnist og ástæður þykja til þess. Hinu skal ég vitanlega ekki neita, að með því, sem ákveðið var í fyrra, hafi verið vakin nokkur von hjá launamönnum um það, að dýrtíðaruppbótin yrði látin haldast eitthvað framvegis, og að sumir hafi kannske gert nokkuð mikið úr þeirri von. En gagnvart því opinbera er það að segja, með tilliti til þeirra breyt., sem gerðust skömmu eftir síðasta þing, að full ástæða sýnist til að losa ríkissjóð við þessi útgjöld. Það er að vísu rétt hjá hv. 1. þm. Reykv., að það er viss hópur manna, sem þetta frv. nær ekki til, og það eru einmitt þeir, sem mest bera úr býtum, en eins og ég gat um, virðist hæstv. fjmrh. hafa fullan hug á því að reyna að laga þetta. Þá er það ennfremur einn flokkur manna, sem frv. nær heldur ekki til, en það eru þm. sjálfir. En hvað þá snertir býst ég fastlega við, að þeir muni ekki fara fram á að halda sínum launum óskertum og muni þeir afsala sér sinni dýrtíðaruppbót án þess að þurfi að samþ. um það nokkur lög, því vitanlega fer ekki vel á því, að þeir taki uppbótina af öðrum, en skilji sjálfa sig eftir.