19.05.1933
Neðri deild: 78. fundur, 46. löggjafarþing.
Sjá dálk 260 í C-deild Alþingistíðinda. (3714)
36. mál, útflutninsgjald af landbúnaðarafurðum
Halldór Stefánsson:
Ég stend ekki upp til þess að auka á kapp í umr.; ég álít það óeðlilega mikið og skil eiginlega ekki, hvað mönnum hefir verið þetta viðkvæmt mál, sem talað hafa á móti frv. af öllum þeim, sem talað hafa á móti frv., hefir eiginlega enginn andmælt því rólega, nema hæstv. dómsmrh., sem talaði um málið sanngjarnlega og færði fram sérstakar ástæður, sem vert er að líta á.
Ég hefi áður gert grein fyrir því, á hverju afstaða mín til málsins byggist, sem sé fyrst og fremst á því, að þetta gjald er og hefir verið, og er einkanlega nú ákaflega ranglátt og óeðlilegt, um leið og vissa er fyrir því eða mjög sterkar líkur, að ekki verði hægt um langa hríð að framleiða landbúnaðarafurðir til útflutnings, svo að svari kostnaði.
Ég hefi bent á, að ef mönnum er svo sárt um að fella þetta gjald niður, þá er til önnur leið, sem ég og fleiri fylgismenn frv. myndu geta fallizt á, og það væri að dreifa þessu gjaldi á alla landbúnaðarframleiðslu og leggja á lága tíund. Það mætti þá ákveða einhvern tilsvarandi hluta af því til ræktunarsjóðs. (BÁ: Það liggur ekkert fyrir um það). Ég játa það með þeim hv. þm., sem fram í tók, og hv. þm. G.-K., að engin till. liggur fyrir um það samtímis, en ég sé ekki, að það sé neinn skaði skeður, þó hún liggi ekki formlega fyrir; það er fljótbætt úr því, af menn eru sammála um efnið.
Ég skal ekki neitt sérstaklega minnast á umr. manna annað en það, sem hv. þm. G.-K., minn góði samherji úr n., vék að mér með sérstaklega prúðmannlegu orðbragði og þótti það vera meira skilningsleysið af mér að geta ekki skilið þann mun, sem væri á frv. um lækkun á útflutningsgjaldi fiskimjöls og þessa frv. Ég skil fullvel þann mun. Í öðru tilfellinu er farið fram á að fella niður gjald, sem er hátt á 2.%, en í hinu tilfellinu aðeins að lækka sama gjald á annari útflutningsvöru, en lækkunin nemur hærri hundraðshluta af verðinu en niðurfellingin. Það vona ég, að hið gáfaða höfuð hv. þm. skilji. (ÓTh: Nú fer málið að fara í taugarnar á mér).
Ég vil benda hv. þm. og öðrum á það, að ég rökstuddi málið í minni ræðu ekki með öðru en almennum ástæðum og rökum, en hafði ekki sama hátt á mínu máli eins og andmælendur frv. voru þá þegar búnir að viðhafa.
Ég talaði um málið frá almennu sjónarmiði, en ekki með neinni áreitni til annara. - Svo skal ég láta umr. falla niður frá minni hálfu, því þetta kapp og taugaóstyrkur er óeðlilegt, hvernig sem annars á málið er litið, hvort sem menn eru því andstæðir eða fylgjandi.