27.11.1933
Efri deild: 20. fundur, 47. löggjafarþing.
Sjá dálk 21 í D-deild Alþingistíðinda. (1072)
62. mál, varnir gegn landbroti af Þverá
Pétur Magnússon:
Ég tek eindregið undir það með hv. 4. landsk., að ákvæði laganna um samgöngubætur og fyrirhleðslur á vatnasvæði Þverar og Markarfljóts séu svo skýr, að ekki sé um það að villast, að stj. sé heimilt að greiða 7/8 kostnaðarins við umbætur innan Hlíðarenda úr ríkissjóði. Mér finnst það ekki vera veigamikil rök hjá hæstv. atvmrh. að bera því við, að gengið hafi verið út frá að varnirnar yrðu framkvæmdar á annan hátt. Það er mjög eðlilegt, að þeir, sem stjórna verkinu, geti komizt að raun um það, að önnur aðferð muni vera heppilegri heldur en sú, sem í upphafi var fyrirhuguð, en mér finnst það ekki skipta máli viðvíkjandi greiðslu á kostnaðinum, hvernig verkinu er hagað. Markmiðið er vitanlega hið sama eftir sem áður, að vernda landið fyrir frekari skemmdum, og það er aðalatriðið.
Það er vitanlega enginn ágreiningur um það, að verkinu þarf að halda áfram. Hitt er vafalaust rétt hjá hv. 4. landsk., að 1/8 kostnaðarins er víst nægilega erfiður hlutur handa bændunum að greiða og ekki fært að ætla þeim meira.
Ef nú á annað borð á að halda afram á þeirri braut, sem þegar er komið út á í þessu máli, þá er það alveg nauðsynlegt, að ríkissjóður standi við gefin loforð um framlag til varnarvirkjanna, og vil ég því eindregið mæla með því, að þáltill. verði samþ.