15.10.1934
Neðri deild: 10. fundur, 48. löggjafarþing.
Sjá dálk 1123 í B-deild Alþingistíðinda. (1490)
35. mál, Kreppulánasjóður
Hannes Jónsson:
Það er hálfergilegt að þurfa að standa í orðadeilum við menn, sem vaða úr einni vitleysunni í aðra, þegar dellan er rekin ofan í þá, eins og raun er á orðin um hv. þm. N.-Þ. Það ætti hv. þm. að vita, að menn geta fengið greitt vaxtatillagið frá ríkissjóði, þó þeir hafi ekki fengið kreppulán. En hér kemur fram sama tilhneigingin og hjá hv. 9. landsk., að vaða eiginn úr einu í annað um alla hluti milli himins og jarðar, án þess að koma nokkurn tímu nærri efninu. Það sýnir bara, hvað þeir hafa ríka þörf fyrir að tala. Hv. þm. hélt því fram, að hann þyrfti engu að svara, vegna þess, að ég hefði sjálfur rekið ofan í mig í seinni hluta ræðu minnar það, sem ég hélt fram í fyrri hlutanum.
Ég benti hv. þm. á, að þessi eina undantekning um fasteignalánin, sem hann minntist á í ræðu sinni, raskar ekki höfuðreglunum. En af því að það verður að kenna þessum mönnum alveg eins og ungbörnum, vildi ég benda hv. þm. á, að fasteignalán standa ekkert í sambandi við lán úr Kreppulánasjóði, og það er opin leið fyrir hlutaðeigandi veðhafa að ganga að hverjum manni, þó að hann hafi fengið kreppulán. Ég skal svo ekki lengja þessar umræður mikið úr þessu. Ég veit, að hv. þm. N.-Þ. finnur nýja leið til að þvæla málið, og hv. 9. landsk. finnur nýtt vað til að vaða elginn.