19.10.1934
Neðri deild: 14. fundur, 48. löggjafarþing.
Sjá dálk 1871 í B-deild Alþingistíðinda. (2810)
71. mál, fiskimatsstjóri
Flm. (Ólafur Thors) [óyfirl.]:
Í raun og veru er gerð sæmileg grein fyrir þessu frv. í grg. þeirri, sem því fylgir, svo að ég þarf þar litlu við að bæta. Aðeins vil ég taka það fram, að matsstjórahugmyndin hefir verið rædd áður hér á þingi, þótt ekki næðist samkomulag um hana. En síðan hefir margt breytzt. M. a. hefir málið síðan verið rætt í milliþinganefnd, sem fjallaði um fiskimatið og við áttum báðir sæti í, ég og hv. 1. þm. Rang., en okkur hefir greint nokkuð á í þessu máli, þótt raunar megi segja, að sá ágreiningur væri meir á yfirborðinu en í veruleikanum. Í mþn. varð það að samkomulagi að gera tilraun í þessum efnum með því að fela erindrekanum á Spáni einskonar matsstjórastarf, sem er í því fólgið, að hann heldur fundi með yfirfiskimatsmönnunum árlega, til þess að skýra þeim frá kröfum neytenda og ræða við þá um fiskimatið. Við flm. þessa frv. teljum, að málið sé þegar komið á það stig, að rétt sé að stíga sporið fullt út og skipa sérstakan matsstjóra, sem hafi með höndum yfirumsjón með fiskimatinu hér á Íslandi, leiðbeini um matið og skeri úr öllum ágreiningi, er það snertir. Mál þetta hefir verið rætt á fiskiþinginu, sem staðið hefir hér í Rvík undanfarið, og ég fæ ekki betur séð en að hugmyndin hafi þar fengið góðar undirtektir, jafnvel svo, að þingið hefir samþ. till. um að skora á Alþingi að stofna slíkt matsstjóraembætti.
Ég leyfi mér að vænta þess, að frv. verði vísað til sjútvn. að lokinni umr. Vil ég beina tveimur aths. til n., er ég vænti, að hún taki til athugunar. Er annað það, hvort n. sýndist ef til vill réttara að taka upp heitið fiskimatsstjóri í stað matsstjóri, sem notað er í frv. Hitt atriðið er viðvíkjandi launakjörum þeim, sem matsstjóranum eru ætluð samkv. frv. Frv. ákveður launin 8000 kr. auk dýrtíðaruppbótar, og eru það að vísu mikil laun miðað við gjaldgetu ríkissjóðs, en á það er að líta, að það er vandfundinn maður til þessa starfa og þarf að hafa marga hæfileika til að bera, sem ekki eru á hverju strái. Vildi ég mega beina því til hv. n., að hún talaði við hæstv. atvmrh. um það, hvort hann hefði ef til vill augastað á einhverjum manni til þessa starfa, og að n. leitaði þá hófanna hjá þessum manni eða öðrum mönnum, sem hún sjálf kynni að hafa augastað á, um það, hvort hugsanlegt væri, að hann vildi taka starfið að sér fyrir þessi laun.