19.11.1934
Efri deild: 42. fundur, 48. löggjafarþing.
Sjá dálk 2520 í B-deild Alþingistíðinda. (3800)
76. mál, einkasala á bifreiðum o.fl.
Frsm. meiri hl. (Jón Baldvinsson):
Þegar þetta mál var til 1. umr., var drepið á það, að kaupstaðirnir fengju minni útsvör borguð, ef tekið væri upp mikið af einkasölum á ýmsum vörutegundum.
Við 2. umr. talaði ég um að koma fram með till. um að auka það útsvar, sem ríkisstofnanir greiða nú með l. nr. 47 frá 1924, eða að bæta sérstaklega við þetta frv. till. um hærri greiðslu þeirra einkasala, sem hér um ræðir.
Við meiri hl. fjhn. höfum komið okkur saman um, að till. á þskj. 500 verði prentuð upp.
Það vantar tvö orð í fyrra þskj. Þar er farið fram á, að af verzlunarhagnaði þessara einkasala séu 30% greidd af hálfu ríkissjóðs til bæjar- og sýslusjóða. Þar af skulu greidd 10% til þess bæjarsjóðs, þar sem einkasalan hefir aðsetur sitt, og er þar átt við Rvík. En hin 20% eftir mannfjölda milli annara kaupstaða og sýslusjóða.
Það er erfitt að segja, hvernig skiptingin ætti að vera. Yfirleitt eru það kaupstaðirnir, sem misstu við þetta. Nokkur kauptún gætu einnig komið til greina. Það er erfitt að ákveða, hvar markalínan á að vera í þessu efni. Það hefir komið til mála að taka kauptún með 600 íbúa eða fleiri, en einnig gætu minnstu kauptúnin haft einhvern hagnað af verzlun með þær vöruteg., sem hér um ræðir. Þess vegna er þessi skipting tekin, að skipta 2/3 af þessum verzlunarhagnaði milli bæjarsjóða, annara en Rvíkur og sýslusjóða. Með þessu móti kemur þá of mikið óbeint í hlut þeirra kauptúna, sem einhvern hagnað hafa haft af þessari verzlun undanfarið.
Við meiri hl. fjhn. leggjum til, að þessi till. okkar verði samþ. sem viðbót við 4. gr. frv. Það er tiltekinn sami gjalddagi eins og á aukaútsvari ríkisstofnana eftir 1. frá 4. júní 1924, 1. marz. Þetta skal greiðast af ágóða næsta árs.
Ég hefi svo ekki fleira um þetta mál að segja. Ég er búinn að taka það fram, sem liggur til grundvallar þessari brtt.