04.11.1935
Neðri deild: 64. fundur, 49. löggjafarþing.
Sjá dálk 563 í C-deild Alþingistíðinda. (4154)
153. mál, garðyrkjuskóli
Hannes Jónsson [óyfirl.]:
Það er í meira lagi skoplegt þetta kapphlaup sósíalista og framsóknarmanna um ýms mál nú upp á síðkastið, t. d. kartöflueinkasöluna og garðyrkjuskólann. Er helzt að heyra á Framsókn, að hún fæði af sér hugmyndirnar, en svo komi sósíalistar og steli þeim. En Framsókn verður að skilja, að þetta er eins og gerist og gengur um leigupening. Framsóknarrollurnar mega ekki kveinka sér, þótt húsbændurnir, sósíalistar, taki af þeim reyfið, þegar þær koma af fjalli.
Annars er þetta mál svo vaxið, að því ber að sýna fullan sóma, og verður því að gæta þess, að slík lagasetning sem þessi nái sem bezt tilgangi sínum.
Í hvorugu frv. sést, hve langt eigi að ganga í framleiðslunni í sambandi við skólann. En það er vitanlega bæði rangt og óheppilegt, að hið opinbera fari að keppa við framleiðendur jafnt á þessu sviði sem öðrum.
Nú hefir verið rekin garðyrkjukennsla í sambandi við Laugarvatnskólann, og það finnst mér mjög hyggilegt fyrirkomulag. Þar eru mikil not fyrir kartöflur, og sú kartöflurækt, sem þar er rekin, ætti að geta verið fullnægjandi fyrir skólann og kannske lítilsháttar meira. -Yfirleitt finnst mér eðlilegt, að slík kennsla sé í sambandi við alþýðuskólana, og þá ekki sízt búnaðarskólana. Þetta er auðvitað atriði, sem ég ætlast til, að landbn., eða hvaða n. sem það nú yrði, sem fengi málið til meðferðar, athugaði gaumgæfilega.
Það er vitanlega rétt, að það er mikil nauðsyn fyrir okkur að auka þessa framleiðslu, til þess að við getum losnað við þann mikla innflutning, sem er á þessari vöru, og jafnvel þyrftum við að auka neyzluna frá því, sem er.
Um undirbúning þessara mála skal ég ekki segja mikið. En eftir grg. að dæma og eins og tekið hefir verið hér fram, þá býst ég við, að honum sé að ýmsu leyti ábótavant. Ég hefi t. d. enga trú á því, að við getum nokkurn tíma komizt á það að neyta svo mikilla jarðepla, að það verði um 500 kg. á mann á ári. Það yrði þá hátt á annað kg., sem hvert mannsbarn yrði að eta á hverjum degi, og myndi það vera nokkuð mikið fyrir vöggubörn og unglinga, þó að sérstaklega mathraustir menn, eins og hv. 9. landsk., myndu geta melt það. - Svona eru smádæmi við undirbúning þessa máls frá báðum hliðum, býst ég við.
Ég vænti svo, að n., sem fær þetta frv. til meðferðar, geri það fyrir málið, sem henni er unnt, og reyni að snúa því inn á rétta braut.