01.04.1936
Efri deild: 39. fundur, 50. löggjafarþing.
Sjá dálk 492 í B-deild Alþingistíðinda. (558)
7. mál, þingsköp Alþingis
Forseti (EÁrna):
Í tilefni af ummælum, sem fallið hafa um það, að fyrirmæli í þessu frv. snertandi atkvgr. þingmanna á þingfundum brjóti í bága við ákvæði stjskr., vil ég taka þetta fram:
Samkv. 3. mgr. 44. gr. gildandi laga um þingsköp Alþingis er hverjum þm. skylt, hvort heldur í deild eða sameinuðu þingi, að vera viðstaddur og greiða atkv., nema hann hafi lögmæt forföll eða fararleyfi.
Í 3. mgr. 40. gr. stjskr. segir, að þegar Alþingi skipar eina málstofu, þurfi meira en helmingur þingmanna úr hvorri þingdeild að vera á fundi og eiga þátt í atkvgr. til þess að fullnaðarsamþykkt verði lögð á mál, og samkv. 48. gr. stjskr. getur hvorug þingdeildin gert samþykkt um mál, nema meira en helmingur þingdeildarmanna sé á fundi og greiði þar atkv. Nú er, samkv. stjskr., almenna löggjafanum í sjálfsvald sett og fullkomlega leyfilegt, að setja í þingsköpum ákvæði um það, hvað teljast skuli þátttaka í atkvgr. að því, er varðar þá þm., sem á fundi eru mættir og ekki hafa lögmæt forföll og því er að lögum skylt að taka þátt í atkvgr. Neiti þingmaður, sem þannig er ástatt um, að greiða atkvæði með eða móti málefni, sem undir afkvæði er borið, hefir hann með því tekið þá afstöðu til málefnisins að láta hlutlaust, hvort það gengur fram eða ekki.
Það verður því ekki talið fara í bága við nefnd ákvæði stjskr., þótt slík afstaða sé í þingsköpum talin þátttaka í atkvæðagreiðslu.