15.12.1937
Neðri deild: 50. fundur, 52. löggjafarþing.
Sjá dálk 1137 í B-deild Alþingistíðinda. (1458)
124. mál, alþýðutryggingar
*Bergur Jónsson:
Það er eins og að berja höfðinu við steininn að tala við þann hv. þm., sem síðast talaði. Hann segir það ósatt, að ég segði, að lífeyrissjóður væri ekki fær um að greiða þetta. En ég sagði, að það væri óhagræði fyrir lífeyrissjóð að greiða þetta í einu lagi. Ég lýsti því yfir, að ég vildi gjarnan láta lífeyrissjóð endurgreiða þetta, en ég taldi heppilegra fyrir sjóðinn, að greiðslunum yrði dreift á lengri tíma. Þá leggur hv. 6. þm. Reykv. þann skilning í orð mín, að ég haldi fram, að sjóðurinn sé ekki fær um að greiða þetta. Annars veit hv. þm., að þetta er ekki skylt að greiða út fyrr en 1. apríl 1938, svo það er nægur tími á næsta þingi að ganga frá þessu atriði. Hv. þm. hefir því ekki undan neinu að kvarta um þetta.
En þessari gömlu tuggu íhaldsmanna dettur mér ekki í hug að svara, að við framsóknarmenn séum bandingjar hjá sósíalistum. Það hefir sungið nokkuð sitt á hvað í tálknum íhaldsmanna um það, hvort alþýðuflokksmenn væru bandingjar framsóknarmanna eða framsóknarmenn algerlega á valdi alþýðuflokksmanna, þannig að annar þessara flokka hefir verið búinn og gleypa hinn með húð og hári — sitt á hvað — eftir orðum íhaldsmanna, allt eftir því, við hvern er talað í það og það skiptið. En þegar samningur er gerður milli tveggja flokka, verða báðir að sveigja til.
Þessi hv. þm. hefir aldrei haft aðra ábyrgð með höndum en að skrifa ofsóknargreinar um andstæðinga í ákveðnum pólitískum tilgangi. Hann hefir lifað á því starfi frá fyrstu tíð. Það er því ekki von, að hann skilji, hvernig menn haga sér, þegar þeir gera samninga.