18.12.1939
Neðri deild: 86. fundur, 54. löggjafarþing.
Sjá dálk 246 í C-deild Alþingistíðinda. (3101)
51. mál, jöfnunarsjóður aflahluta
Bergur Jónsson:
Mér finnst vinur minn, hv. þm. Snæf., smitaður af hv. 6. þm. Reykv., þegar hann er að bregða mér um óheilindi og jafnvel morðtilraun við málið vegna þessrar brtt. Ég vil taka undir það, sem hann sagði, og kom fram í brtt. okkar hv. þm. V.-Húnv. við 2. umr., að sjálfsagt er að láta það frjálst, hvort menn vilja stofna svona sjóði eða ekki. En ef við viljum taka afleiðingunum af því, verðum við líka að láta það vera frjálst fyrir Sþ., hvort það vill veita fé í þessu skyni. Hv. þm. Snæf. veit. að Sþ. samkv. núgildandi þingsköpum fer með fjárveitingarvaldið og gengur frá fjárlögum. En það er engin ástæða til að ætla, ef meiri hl. þm. í báðum þingd. er sammála um, að rétt sé, að ákvæði þessara l. komi til framkvæmda, að þeir vilji þá ekki um leið samþ. í Sþ. fjárveitingu úr ríkissjóði í þessu skyni. Hér er því aðeins lagt til, að höfð sé sú rétta aðferð um fjárveitingar úr ríkissjóði, að láta fjárveitingarnar koma fram í fjárl. sjálfum, en hafa ekki svo og svo mikið óákveðið samkv. sérstökum heimildarlögum, sem ekki er gert ráð fyrir í fjárlögum. Þetta er fjármálastefna, sem er áreiðanlega rétt, og hver einasti góður fjmrh. hlýtur að óska eftir, að henni sé fylgt, enda hefi ég fundið það af viðtölum við hæstv. fjmrh., að hann vildi ekki vera með frv. nema vissa væri fyrir, að Sþ. vildi taka upp í fjárlög nauðsynlega fjárveitingu í þessu skyni. Þetta er því alls ekki morðtilraun við frv., heldur viljum við aðeins láta gilda um þessa fjárveitingu sömu reglu og á að gilda um allar fjárveitingar, að þær séu teknar upp í fjárlög, svo að hægt sé eftir fjárl. að gera sér sem skýrasta grein fyrir, hver séu þau raunverulegu útgjöld ríkissjóðs, en ekki að hafa dulin útgjöld svo hundruðum þúsunda skiptir í sérstökum l., sem koma ekki fram í fjárlögum. Ég býst við, að ef frv. kemst í gegn, þá muni ég á engan hátt standa á móti því, að tekin verði upp í fjárlög fjárveiting til þessara hluta. Það er þess vegna fjarri því, að ég vilji bregða fæti fyrir frv. Hafi það fullkomið fylgi í báðum d., þá hlýtur líka að vera fylgi í Sþ. fyrir að taka fjárveitingu upp í fjárlög til þess að framkvæma l. En ef þingið álítur, að nú sé svo erfitt um fjárframlög, að ekki sé rétt að þessu sinni að veita fé til framkvæmdar l. þessara, þá er ekkert við því að segja, þó að l. séu til, og má þá vitanlega taka fjárveitingu upp síðar, þegar betur stendur á.
Ég vísa því algerlega á bug þeirri ásökun, að um nokkur óheilindi sé að ræða frá minni hálfu, þótt ég hafi borið fram þessa brtt.