17.04.1939
Neðri deild: 41. fundur, 54. löggjafarþing.
Sjá dálk 210 í B-deild Alþingistíðinda. (479)
53. mál, síldartunnur
*Sigurður E. Hlíðar:
Enda þótt ég skrifaði undir nál. fyrirvaralaust, hafði ég örlítið við það að athuga.
Ég viðurkenni að fullu þau rök, sem eru fyrir framkomu þessa frv., og nauðsyn þess að koma slíkri löggjöf á til varnar skemmdum á síld. En eitt atriði finnst mér athugavert, sem er ákvæðið um stærð síldartunnanna. Það er tekið fram í frv., að heiltunnur skuli rúma 118–120 lítra, og hálftunnur rúmi 59–60 lítra. Hér er svigrúmið ekki meira en 2 lítrar á heiltunnu og 1 lítri á hálftunnu. En ef við athugum norsku löggjöfina, þá er svigrúmið þar meira, enda þótt rúmtak tunnanna sé minna, þ. e. 114–117 lítrar; þar er 3 lítra svigrúm. Mér finnst þetta dálítið varhugavert. Þótt það skipti ekki mjög miklu máli, þá er það dálítið varasamt að hafa skóinn svo krappan að manni, þegar um svona nýjar „fabrikationir“ er að ræða. N. fundust þetta töluverð rök, en vildi þó ekki fallast á þetta vegna þess, að stærð tunnanna mætti ekki fara fram úr 120 lítrum, en ekki lengra niður en í 118 lítra, þ. e. a. s. ekki niður í 11 7, því að þar er hæsta hámark norsku tunnanna. Ég þori ekki heldur að halda því stift fram, að hækka mætti það upp í 121 lítra, þótt ég vildi hafa svigrúmið meira. Ég hefi ekki gert ágreining út af þessu, en þótti hinsvegar rétt að gera grein fyrir þessu áliti mínu, ef tiltækilegt þætti að gera brtt. um þetta á síðasta stigi málsins.