26.03.1940
Neðri deild: 22. fundur, 55. löggjafarþing.
Sjá dálk 356 í B-deild Alþingistíðinda. (826)
60. mál, bifreiðalög
*Frsm. (Gísli Sveinsson):
Herra forseti! Mér skildist, að hv. þm. beindi fyrirspurn sinni til hæstv. ráðh., en þar sem hann er nú genginn úr d., skal ég upplýsa hann um það, sem ég get frætt hann um frá n. Fyrir mitt leyti tel ég, að með því að svara þessu fyrir hönd n. geti ég svarað fyrirspurninni að svo miklu leyti, sem þörf er á.
Ég gat þess einmitt í ræðu minni áðan, að ég hefði heyrt um það, að bifreiðarstjórar hér í bæ myndu hafa haldið fund og látið í ljós þá skoðun sína á þessu máli, að þeir væru á móti þessari breyt. Að öðru leyti hefir vilji þeirra hvergi komið fram, a. m. k. hefir samgmn. ekki borizt neitt álit eða óskir frá þeim, fyrirspurnir né brtt. í þessu máli. Ég þykist vita, að það sé rétt, að þeir hafi haldið fund um þetta mál, en ég dreg í efa, að einn eða annar fundur, sem haldinn kann að vera, sé betur undir það búinn að meta gildi þessara ákvæða — ekki sízt ef það upplýsist, að sá fundur hefir ekki kvatt til ráðuneytis við sig neinn þeirra aðila, sem undirbúið hafa þessi ákvæði — en hv. þm., sem eiga að greiða atkv. um málið. Það er heldur ekkert deiluatriði, að þótt haldinn sé fundur úti í bæ um eitthvert mál, sem Alþingi hefir til meðferðar, þá breytir það engu um það, að hv. þm. geta gert sér fulla grein fyrir sínum skoðunum, hvað sem líður t. d. áliti bílstjóranna í bænum. Það er ekki kleift að láta afgreiðslu mála á Alþingi fara eftir einhverju, sem nokkrir fundarmenn finna upp á að halda fund um og gera samþykkt um. Afgreiðsla málanna er eingöngu undir Alþingi komin. Hér er um að ræða, hvort koma á þessu frv. í gegnum hv. d. til hv. Ed., og það er sannarlega ekki úr vegi, ef hv. þm. Seyðf. ætlar að gerast forgöngumaður í því að koma á framfæri till. og samþykktum bílstjóranna, að þá haldi hann þeirri viðleitni áfram og komi því á framfæri við þá n., sem tekur við málinu í hv. Ed., og mun þá auðvelt að koma að þeim málamiðlunum, sem óskað er eftir.
Þá vil ég svara því, sem hv. þm. sagði, að ekki lægi neitt á að koma þessari breyt. á nú. Það er rétt, að engin ástæða er til að ætla, að bifreiðaflutningar verði miklir til landsins eða frá því, meðan á stríðinu stendur, en það er annað atriði, sem þarna kemur til, sem sé að það er sérstaklega gott að koma slíkri breytingu á sem þessari, meðan umferðin er sem minnst á vegunum. En hinsvegar er ég viss um, að það myndi engri mótspyrnu mæta í hv. Ed., þótt bráðabirgðaákvæði væri sett í sambandi við umferðarl., sem segði, að í stað þess, að gert er ráð fyrir, að l. gangi öll í gildi 1. jan. 1911, þá mætti framkvæmd þeirra að þessu leyti dragast þar til einhvern tíma seinna, og mætti þá nota þann tíma til að undirbúa breyt. rækilega, en hún kæmi svo ekki til framkvæmda fyrr en t. d. um sumarmálin 1941, þótt l. gengju að öðru leyfi í gildi 1. jan. 1941. Að tala um það, að ekki megi gera sumar nauðsynlegar breyt. hér innanlands vegna þess, að flutningar stöðvist að einhverju leyti frá útlöndum, það nær ekki nokkurri átt.
Ég tel mig nú hafa fullsvarað fyrirspurn hv. þm., en ef hann telur, að hæstv. ráðh. geti veitt honum betri úrlausn, þá getur hann auðvitað beðið hans. Ég vil ekki, að þetta mál verði hindrað í framgangi sínum, en ef hv. þm. vill flytja skrifl. brtt. við umferðarl., þegar þau verða til umr., þá mun henni verða vel tekið af mér að þessu leyti.