20.08.1942
Efri deild: 11. fundur, 60. löggjafarþing.
Sjá dálk 88 í B-deild Alþingistíðinda. (146)
7. mál, dómnefnd í verðlagsmálum
Atvmrh. (Magnús Jónsson) :
Herra forseti. — Eins og minnzt hefur verið á, þá var því hreyft við 1. umr. þessa máls að setja ákvæði sem þessi inn í l. Ég taldi, að ekki bæri að hrapa að því, og tilgreindi mínar ástæður. Einmitt af því, að ég er sammála hv. flm. þessarar brtt. um, að samningar verði að takast, þá er ég á móti henni. Það er af því, að eins og þessi brtt. er orðuð, þá veitir hún öðrum aðilanum of einhliða rétt á kostnað hins. Það er verr farið en heima setið, ef slíkt ákvæði yrði til þess, að afnám l. verkaði öfugt, vekti andúð og þverúð og tefði fyrir hinni sönnu lausn málsins. Mér finnst, að við, sem viljum afnema hér lagaþvingun, ættum ekki að gera það með annarri lagaþvingun.
Það helzta í þessu máli væri það, að Alþ. gæfi stj. umboð til þess, að hún mætti veita heimild til að fella niður gerða samninga, sem væntanlega væru þá rakið eða dreifarnar, þar eð almennt hefðu samningar verið teknir upp að nýju eftir frjálsu samkomulagl. En þar sem málið er nú enn þá í fyrri d., hefur þingið málið alveg á sínu valdi til þess að veita stj. þessa heimild, ef þm. sýnist. Og þótt e. t. v. sýndist réttara, að þessi breyting væri gerð strax hér í hv. d., áður en málið fer lengra, þá er því til að svara, að enga stund er verið að afgreiða þá breytingu síðar með afbrigðum, ef þm. verða sammála um að gera hana.