12.02.1943
Sameinað þing: 25. fundur, 61. löggjafarþing.
Sjá dálk 94 í D-deild Alþingistíðinda. (3566)
135. mál, launabætur embættismanna og annarra starfsmanna ríkisins
Fjmrh. (Björn Ólafsson):
Herra forseti. Mér finnst, að hv. þm. Barð. gæti vel unnað stjórninni þess að bíða með að dæma um, hvað hún gerir eða gerir ekki, þangað til fyrir liggja gögn um það, hvað hún ætlar að gera. (GJ: Hér er eitt). Þarna er að vísu eitt. En það er engin sönnun fyrir máli hv. þm. Barð.
Tveir hv. þm., sem talað hafa, hafa minnzt á það, að ég hafi talað um heimild. Ég viðurkenni, að það eru mismæli hjá mér. Það stendur, að Alþ. álykti að fela ríkisstj. o.s.frv. Ef þessi þáltill. verður samþ., verður það þannig orðað. (JakM: Heimild er það samt).
Þessar umr. sýnast ætta að snúast upp í umr. um dýrtíðarmál. En ég vil benda hv. þm. á, að það er ekki ólíklegt, að það líði ekki margir dagar, þangað til þeir fá tækifæri til að ræða dýrtíðarmálin frá öllum hliðum, án þess að taka dýrtíðarmálin til umr. í sambandi við þetta sérstaka mál.
Það, sem ríkisstj. er hér að gera, er að leggja til að svo komnu máli, að Alþ. framlengi um 6 mánuði þau fríðindi, sem það á síðasta ári lét starfsmönnum ríkisins í té. Hvað þingið gerir í þessu efni, er vitanlega á þess valdi, en ekki ríkisstj.
Hv. þm. hafa krafið ríkisstj. svars um það, hvað hún ætli að gera í dýrtíðarmálunum, vegna þess að þetta sé einn líður í þeim ráðstöfunum og kannske ekki sá minnsti. Ég leyfi mér að benda hv. þm. á, að ég hef lýst yfir því í hv. Ed. fyrir fáum dögum, að þessara till. ríkisstj. væri að vænta eftir nokkra daga, og ég vona, að svo megi verða. En þá kemur líka tækifæri fyrir hæstv. Alþ. að taka þessi mál í heild til umr. Ég get því ekki að svo komnu máli orðið við þessum tilmælum hv. þm.