16.02.1944
Efri deild: 11. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 903 í B-deild Alþingistíðinda. (1311)
37. mál, lendingarbætur í Breiðdalsvík
Flm. (Ingvar Pálmason):
Herra forseti. — Þetta frv. er flutt samkv. ósk sveitarstjórnar Breiðdalshrepps í bréfi dags. 6. janúar s.l. Hreppsnefnd Breiðdalshrepps hefur haft þetta mál til undirbúnings undanfarandi ár, og síðastliðið ár lét vitamálastjórinn eftir beiðni hreppsnefndarinnar athuga skilyrði til lendingarbóta í Breiðdalsvík. Hefur hann gert uppdrátt að mannvirkinu og kostnaðaráætlun, eins og vísað er til í grg. fyrir frv. Í þeirri grg. eru að mestu teknar fram þær ástæður, sem liggja til þess, að þetta frv. er fram komið. Ég vil aðeins bæta því við, að Breiðdalshreppur er ein af stærri og blómlegri landbúnaðarsveitum austan lands og hefur alla tíð átt við afar erfið verzlunarskilyrði að búa, vegna þess að svo erfið lendingarskilyrði hafa verið þar á víkinni. Allir að- og fráflutningar eru þarna ákaflega stopulir og óvissir. Og mér er óhætt að segja, að síðan um aldamót hafa verið gerðar a.m.k. þrjár tilraunir til þess að setja þarna upp verzlun, bæði af einstaklingum og einnig hefur verið myndað þar kaupfélag, en endirinn varð sá, að vegna erfiðra skilyrða til upp- og útskipunar var kaupfélagið á Breiðdalsvík sameinað Kaupfélagi Stöðvarfjarðar. Oftast þarf að taka vörurnar, sem eiga að fara til Breiðdalsvíkur, í land á Stöðvarfirði og flytja þær á smábátum til Breiðdalsvíkur. Og í sambandi við það er rétt að geta þess, að á Breiðdalsvík er slátrun, en ekki frystihús, svo að kjötið hefur þar allt verið saltað. En það hefur komið fyrir hvað eftir annað, að saltkjöt, sem hefur verið selt þaðan til annarra staða á landinu, hefur orðið að bíða mánuðum saman, vegna þess að það hefur ekki verið hægt að skipa því fram.
Þegar á allt þetta er litið, virðist það vera mjög sanngjörn krafa, að Breiðdalsvík komi undir það form, sem skapað hefur verið um lendingarbætur á svipuðum stöðum, sérstaklega þegar það er nú upplýst, að þessar lendingarbætur, — eftir því sem vitamálastjóri hefur rannsakað og hefur sagt við mig, að víst væri, að kæmi að fullum notum við upp- og útskipun og sömuleiðis afgreiðslu fiskibáta, — kosta ekki nema innan við 100 þús. kr.
Ég vil því vænta þess, að hv. d. ljái þessu máli liðsinni og að þetta mál fái að þessari umr. lokinni að ganga til 2. umr. og hv. sjútvn.