01.03.1944
Efri deild: 19. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 243 í B-deild Alþingistíðinda. (374)
40. mál, nýbygging fiskiskipa
Gísli Jónsson:
Herra forseti. — Út af síðustu ummælum hæstv. atvmrh. vil ég segja, að ég hef hér ekki verið með neinar dylgjur til hans. Ég segi það ekki af neinum persónulegum kala til hans, að hvað langur sem ráðherradómur hans verður, þá standi hann ekki eins lengi og þau l., sem hér eru á ferðum. Hins vegar vil ég benda á, að í tíð ráðh. Framsfl. hér fyrr meir höfum við þá sorglegu reynslu, að viðskiptin voru þannig, að ekki var búandi við þau. Ég get bent á eitt sláandi dæmi. Árið 1935 voru sett .l. um meðferð sláturfjárafurða. Ég veit ekki betur en að tilgangurinn með þeim hafi verið að tryggja allan innanlandsflutning fyrir SÍS. Enginn mátti slátra kind, nema hann væri í kerfisbundnum félagsskap, vitanlega kaupfélagi, en allir vita, að þau eru hluti af starfsemi Framsfl. (BSt: Þeir fengu það, ef þeir höfðu haft slátrunarleyfi fyrir 1933.) Síðan voru bændur þvingaðir til að fara inn í kaupfélögin til þess að fá að slátra kindum sínum. Síðan var innflutningi skipt eftir höfðatölu, og jók þetta auðvitað innflutning kaupfélaganna. Þessi dæmi sýna, að ekki er rétt að víkka þetta svið út og koma því þannig fyrir, að stj. ráði yfir því, hvort fiskimenn fái vélar í skip sín. (BSt: Ekki þó að sjálfstæðismenn væru í stjórn?) Það er það sama. Ég veit ekki til, að Bernharð Stefánsson væri svo ánægður með bílaeinkasöluna undir stjórn ráðh. Sjálfstfl., og það sýnir, hvernig fer, ef innflutningur er settur undir pólitíska ráðamenn, sem kunna að nota aðstöðu sína á pólitískan hátt.
Hvað viðvíkur því, að ekki megi setja kvaðir á menn, þá er það misskilningur, að ég hafi haldið því fram. Það er annað að setja kvaðir á menn eða setja þannig kvaðir á menn, að þeir geti ekki hagnýtt sér þau ákvæði, sem gilda í þeim l., sem eiga að vera þeim til hjálpar. Ef ráðh. ætlast til, að þetta sé skilið öðruvísi, þá á það að koma skýrt fram.
Ég sé ekki ástæðu til að ræða þetta mál frekar við hæstv. ráðh. á þessu stigi, en mun síðar gera það, ef þörf krefur. Ég hef nú bent á mörg veigamikil atriði í þessu máli, sem vert er að veita athygli. T.d. ber að athuga það, að senn líður að þinglokum og þessu máli verður ekki lokið á einum eða tveimur dögum, þó að engar breyt. verði gerðar. En ekki verður hjá því komizt að gera breyt. á því. Það eru þegar komnar fram rökstuddar ábendingar um ýmis atriði í þessu máli. sem sanna, að margt í því rekst með öll horn og alla kanta á það, sem samþ. var á síðasta þingi.
Ég skil ekkert í hæstv. ráðh. að taka svona undir málið, nema það vaki fyrir honum að fá að valsa og galsa með þetta fé. En til þess fær hann aldrei mitt atkvæði. Ég mun gera allt annað en leyfa hæstv. ráðh. að fara með það eftir eigin geðþótta. Á það ber að líta, að þessi stj. hefur ekki nokkru sinni borið gæfu til að fá fylgi þm. til þess að fá leyfi til að sitja í þeim stólum, sem hún nú situr í.