16.02.1945
Sameinað þing: 94. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 598 í D-deild Alþingistíðinda. (5754)
242. mál, vinnuhæli berklasjúklinga
Félags- og dómsmrh. (Finnur Jónsson):
Ég verð að vísa til þess, að ég mætti á fjvn.fundi, þar sem berklayfirlæknir lét svo um mælt, að hann teldi hyggilegt, að ákveðin væru þau laun, eða eitthvað svipað því, sem hér er farið fram á, og færi helmingur fyrir læknisstörf, en helmingur fyrir framkvæmdastjórastarfið. Ég man ekki, hvort hv. 1. þm. Rang. var á þessum fundi, en ég vitna þá til annarra fjvnm. um þetta. Það kemur mér því kynlega fyrir, ef berklayfirlæknir hefur sagt, að hælið þyrfti engan lækni fyrsta árið. Mér finnst ótti hv. 1. þm. Rang. um það, að nú eigi að fara að fastákveða vissa upphæð, áður en gengið er frá launal., algerlega ástæðulaus, því að í till. stendur „allt að 11100 kr.,“ sem er sú upphæð, sem í launalagafrv. er ætlazt til, að greidd sé yfirlæknum við berklahæli ríkisins. Ég get lýst því yfir, að ef einhver önnur upphæð yrði samþ. í launal., mundi ég ekki láta fjárgreiðslur fara fram úr því, sem þar yrði ákveðið. Enn fremur mun það vera svo, að yfirlæknar á heilsuhælum ríkisins hafi ókeypis, eða fyrir lágt verð, húsnæði, ljós og hita, og yrði það í samræmi við það, sem þessi maður mundi þurfa að borga í húsaleigu fyrir sig. Hvað viðvíkur því, að það hafi eerið staðfest reglugerð fyrir hælið, þar sem sé ákveðið í 7.—8. gr., að stj. S.Í.B.S. ráði allt starfsfólk til hælisins, þar á meðal lækna, þá get ég fullvissað hv. 1. þm. Rang. og aðra þm. um það, að slíkt hefur ekki við nein rök að styðjast. Enda væri það gagnstætt l., því að til þess að mega reka sjúkrahús eða hæli, sem hafi vissa tölu sjúklinga, þarf sá læknir, sem er ráðinn, að fá samþykki heilbrigðísstj. Ég skil ekki í því kappi, sem hv. 1. þm. Rang. leggur á þetta mál, sem verður m. a. til þess, að hann fullyrðir, að heilbrigðisstj. hafi samþ. reglugerð, sem gengi á móti l., sem honum er kunnugt um, að eru í gildi. Ég ítreka það, að ég vænti þess, að það geti orðið samkomulag um brtt., og vona að menn dragi úr því undarlega kappi, sem hefur hlaupið í þá út af þessu máli, sem menn eru þó annars sammála um, þar sem ekki ber meira á milli heldur en það, sem felst í þessum 2 till., sem hér liggja fyrir.