26.02.1945
Sameinað þing: 97. fundur, 63. löggjafarþing.
Sjá dálk 851 í D-deild Alþingistíðinda. (6098)
223. mál, gistihúsbygging í Reykjavík
Garðar Þorsteinsson:
Mér virðist, að þeir, sem voru að berjast fyrir skilningi allshn. á þessu máli, séu nú komnir í vörn og tekið að hallast á þá. N. bað um og fékk svör ýmissa þeirra aðila, sem nefndir voru í grg. till., og hefði jafnvel mátt ætla, að till. væri flutt í samráði við þá. En svo reyndist ekki vera. N. leitaði til bæjarráðs Reykjavíkur, Eimskipafélags Íslands, bankanna þriggja, S.Í.S., Verzlunarráðsins, Landssambands útvegsmanna, Sláturfélags Suðurlands og Mjólkursamsölunnar. En í svörunum er ekkert einasta orð um, að neinn þessara aðila vilji binda sig með fjárframlögum. Það er ekki rétt hjá hv. 2. þm. Rang., að neinn þeirra hafi lofað fjárstyrk. Hefði n. talið umsagnirnar sínu máli til stuðnings, hefði hún án efa birt þær.
Ég skal viðurkenna með hv. þm. Barð., að till. n. er miklu aðgengilegri en þáltill. sjálf. Engu að síður tel ég réttara að vísa þessu máli til ríkisstj. og geri ég það, hæstv. forseti, að till. minni.
Áður hefur komið fyrir Alþingi till. um, að ríkið sæi þm. fyrir húsnæði, og var samþ. En mér er ekki kunnugt um, að ríkisstj. hafi getað fullnægt þeirri þál. Og ég er efins um, að ríkisstj. sé hinn rétti aðili til að beita sér fyrir þessu. Svona fyrirtæki verður ekki reist á þeim grundvelli, að það geti borið sig, nema að því standi þeir aðilar, sem hafi þar fjárhagslegar „interessur“. Þegar Hótel Borg var reist, með ríkisframlagi, sem þá var álitin mikil upphæð, en yrði nú ekki talið það, þá stóð þetta í beinu sambandi við Alþingishátíðina 1930 og móttökuþarfir þá. Þó að till. n. yrði samþ. nú efast ég mjög um, að hún næði tilgangi sínum.