08.12.1945
Sameinað þing: 14. fundur, 64. löggjafarþing.
Sjá dálk 233 í B-deild Alþingistíðinda. (312)
16. mál, fjárlög 1946
Páll Þorsteinsson:
Ég held það sannist átakanlega á hv. þm. Barð. hinn forni orðskviður, er hljóðar svo : Þú hefur mikil umsvif og mæðist í mörgu. — Hv. þm. virðist hafa hlaupið einkar mikið kapp í kinn út af þeim hógværu ummælum, sem ég lét falla hér í dag í sambandi við brtt. tvær, er ég er flm. að.
En vel má vera, að orð mín hafi ekki verið nægilega ljós, og vil ég þá nú bæta úr því. Það er rétt, að ég komst svo að orði, að mér fyndist ástæða til að hækka framlagið til Nesjavegar. Þar er nauðsynlegt að byggja upp á ný kafla. Nú vill hv. form. fjvn. líta svo á, að þetta beri að færa undir viðhaldskostnað, en ekki til nýbyggingar. Nú vil ég benda hv. þm. á það, að vegamálastjóri er sá embættismaður ríkisins, sem sér um framkvæmdir og flokkun á þessum liðum. Ég veit um eitt glöggt dæmi, mjög svipað þessu tilfelli um Nesjaveginn, þar sem vegamálastjóri hefur litið svo á, að það bæri að færa það undir nýbyggingu vega, eins og ég hef litið á núna. Þegar fjárl. fyrir árið 1944 voru lögð fyrir, var þar alllangur listi í 13. gr. um vegagerðir væntanlegar á því ári. Þessi listi var vitanlega settur inn í samráði við vegamálastjóra. Þá er áætlað í þessum till. jafnhátt framlag til nýbyggingar í Hvolhreppi í Rangárvallasýslu eins og í allri Austur-Skaftafellssýslu. Þegar mér var kunnugt um þetta, gerði ég fyrirspurn til vegamálastj., að mér þætti þetta undarlegt. Vegamálastjóri gaf þá skýringu, að það þyrfti að taka af beygju á veginum og hlaða hann því upp á ný. Hann leit m. ö. o. svo á, þegar vegur væri færður, bæri að færa það undir nýbyggingu, einmitt eins og á sér stað um Nesjaveginn núna. Það á að taka þar af viðsjárverða beygju og færa það þess vegna undir nýbyggingu.
Þá vil ég fara örfáum orðum um till. um brú á Holtakíl á Mýrum. Það er rétt hjá hv. þm. Barð., að sú breyting, sem n. gerði, var eftir ósk okkar, og lét ég falla þakkarorð til n. fyrir það og störf hennar almennt. En það, sem fyrir okkur vakti með þessari breyt., var það að fá Laxá nr. 1, en Holtakíl nr. 2, og því nauðsynlegt, að sú brú, sem væri nr. 1, kæmi fram í till. fjvn. Lengra náði þetta samkomulag ekki frá minni hálfu. Hitt er svo allt annað atriði, hvort við berum fram brtt. í okkar eigin nafni, og ég get ekki séð, að það sé neitt ósæmilegt, eins og hv. þm. Barð. komst að orði. Þingsköp heimila og leyfa það, að hver þm. getur borið fram þá brtt., sem hann vill, og það er jafnvel ósæmilegt af honum, þessum hv. þm., að segja slíkt.
Ég vænti nú eftir þessa skýringu, að málið sé ekki eins torskilið og það var, og ég vona sömuleiðis, að allt geti fallið í ljúfa löð á milli okkar. Þrátt fyrir mikil umsvif og mikla mæðu vona ég, að það eitt verði ofan á, er sannast reynist.