18.12.1945
Sameinað þing: 19. fundur, 64. löggjafarþing.
Sjá dálk 436 í B-deild Alþingistíðinda. (387)
16. mál, fjárlög 1946
Fjmrh. (Pétur Magnússon) :
Það hefur ekki mikið af rökum komið fram gegn því, sem ég sagði hér í kvöld, enda mun ég ekki eyða tíma til að svara þeim fáu andmælum, sem komið hafa. Ég vildi aðeins leiðrétta það, sem hv. 2. þm. Rang. sagði, er hann hélt því fram, að sá skilningur hefði komið fram hjá mér, að Krýsuvíkurleiðin ætti að vera aðalleið. Það hefur mér aldrei komið til hugar. Mér hefur alltaf verið ljóst, að hún er hugsuð sem varaleið. Og mér er líka ljós þörfin á því, að fullkominn vegur komi hið fyrsta milli Reykjavíkur og Suðurlandsundirlendisins. En það breytir engu um það, að ég álít óskynsamlegt að vinna að þessum tveimur vegum samtímis. Ég tel réttara að leggja kapp á að ljúka öðrum veginum fyrst og láta hinn bíða á meðan. Það verður aldrei hægt að leggja fram nema takmarkað fé til þessara vega, og ef unnið er að báðum vegunum samtímis, tefur það fyrir, að önnur leiðin komist á. Og þar sem Alþ. tók þá stefnu fyrir meira en tug ára að leggja aðaláherzluna á Krýsuvíkurleiðina, þá álít ég það ekki sæmandi af Alþ. að viðhafa slíkan hringlandahátt að hætta nú við þá vegagerð og snúa sér að annarri. Ég endurtek það, að ég skil vel og þykist lengi hafa skilið nauðsyn þess að fá fullkomið vegasamband milli Reykjavíkur og Suðurlandsundirlendisins.
Annars kvaddi ég mér hljóðs eingöngu til þess að svara nokkrum aths., sem beint hefur verið til mín út af brtt. á þskj. 372. Ég er sjálfur þakklátur hv. alþm. fyrir þær góðu undirtektir, sem þessi till. hefur fengið. Tveir hv. þm. hafa þó í ræðum sínum komið inn á það, að niðurskurðinn mætti ekki framkvæma of bókstaflega, ekki mætti binda sig of fast við það að skera hlutfallslega jafnt öll útgjöld, heldur yrði að haga því eftir kringumstæðum. Ég vil taka það fram, að þótt brtt. sé svo orðuð, að niðurfærslan skuli framkvæmd eftir jöfnum hlutföllum eftir því, sem við verði komið, þá legg ég ekki þann skilning í þetta, að stj. skuli lækka framlag til allra verklegra framkvæmda jafnt. Það liggur í augum uppi, að slíkt er óframkvæmanlegt. Það er ekkert vit í því, t. d. við vegagerð, eins og bent var á af hv. 2. þm. N.-M., þar sem veittar eru 5–10 þús. kr. Það getur tæplega komið til greina að skera slíkar fjárveitingar niður. Ég hef áður bent á, hve lítil bót er í að senda vinnuflokka til þess að vinna svo stuttan vegarspotta. Og því minni er ráðdeildin sem minna er unnið.
Á sama hátt er það augljóst mál, að ef skornar verða niður fjárveitingar til bygginga, verða þær ekki allar skornar hlutfallslega jafnt. Sumar byggingar, sem veitt er til nú í fjárl., eru komnar áleiðis, eins og t. . d. viðbyggingin við Klepp og fæðingardeildin (PO: Og Sjómannaskólinn): Það væri ekki út af fyrir sig ómögulegt að skera niður við hann, því að hann er kominn svo langt á leið. En það verður að halda áfram að byggja hinar byggingarnar. Niðurskurður til bygginga mundi leiða til þess, að ekki yrði hafizt handa um að reisa einhverjar byggingar, sem fé hefur verið veitt til. Hins vegar veit ég, að hv. þm. geta ekki ætlazt til þess, að ég á þessu stigi málsins gefi yfirlýsingu um, hvaða byggingar yrðu látnar mæta afgangi. Það atriði hef ég ekki hugsað um og yrði að hafa samráð um við samstarfsmenn mína í stj. Hins vegar verð ég að segja það, að ef farið verður að skera niður til meiri háttar vegagerða, t. d. Krýsuvíkurvegarins o. s. frv., þá geri ég það nokkurn veginn hlutfallslega jafnt. Sem sagt ég álít þetta ákvæði brtt. vera ábendingu til ríkisstj. um, að þ. hafi látið í ljós vilja sinn og telji, að skorið skuli niður eftir jöfnum hlutföllum eftir því sem við verði komið, eftir því sem skynsamlegt er.
Ég hef svo ekki meira um málið að segja að þessu sinni. Ég geri ráð fyrir, að þessari umr. sé lokið, og skal ekki halda vöku fyrir hv. þm.