21.02.1946
Efri deild: 69. fundur, 64. löggjafarþing.
Sjá dálk 796 í B-deild Alþingistíðinda. (910)
9. mál, áhrif kjötverðs á framfærsluvísitölu
Haraldur Guðmundsson:
Eins og bent hefur verið á, þá hef ég ritað undir nál. með fyrirvara. Málið hefur verið hér lengi og ýmislegt verið gert, svo að viðhorf manna hefur getað breytzt nokkuð til frv. á þeim tíma.
Fyrst er þessi brbl. eru gefin út, voru þau gefin út til að leysa augnablikserfiðleikana, þegar sláturtíð hófst í haust. Ég hygg, að öllum sé ljóst, að þetta var sett af knýjandi nauðsyn. Og það skal játað, að svo virðist sem l. þessi hafi gefið betri árangur en ég hélt fyrst, og fullvíst er um, að svo verður, ef kindakjötsframleiðslan verður notuð að mestu leyti innanlands. En því er ekki að neita, að þetta er vandræðafyrirkomulag, að setja fyrst hátt verð og greiða svo til baka. Ég óttaðist, að það mundi draga úr kjötneyzlunni, en nú lítur ekki út fyrir, að svo verði, og verðlagið er hagstæðará en búizt var við.
Þá hefur verið rætt um, að óánægja væri með þá flokkun á mönnum, hvort þeir fá kjötuppbætur eða ekki og endurgreiðslu á verðuppbótum. Skýrslurnar 1944 gefa ekki rétta hugmynd, og því er sjálfsagt, um leið og manntal kemur 1945, að breyta skýrslunum.
Ég ætla ekki að flytja brtt., en vil segja það hér og vona, að tekið verði tillit til þess, að þessi l. og þetta frv. gerir ráð fyrir, að þessi háttur sé viðhafður um áhrif kjötverðs á vísitölu, þar til annað verður ákveðið. Og er því vafasamt að ganga svo frá þessum l., því að þetta er aðeins brbl., og því betra að hafa þau tímabundin eða að sett verði inn í þau, að þau skuli endurskoðuð innan ákveðins tíma. Mönnum hlýtur að vera ljóst, að það eru aðeins bráðabirgðaákvæði, að uppbætur skuli greiddar úr ríkissjóði.
Ég ætla ekki að bera fram brtt., en vil tala við ráðh. um, að þetta verði athugað við 3. umr., en ég get greitt frv. atkv. út þessa umr.