18.11.1948
Sameinað þing: 18. fundur, 68. löggjafarþing.
Sjá dálk 784 í D-deild Alþingistíðinda. (5106)
912. mál, gjaldeyrismál
Fyrirspyrjandi (Skúli Guðmundsson) :
Ég vil þakka hæstv. viðskmrh. fyrir þær upplýsingar, sem hann hefur gefið um þetta mál. Það kom fram í skýrslu hans, að leitað hefur verið eftir því vorið 1947 að fá aðstoð Landsbankans til að afla upplýsinga um hinar erlendu inneignir, en árangurinn varð fremur lítill, að því er virðist. Hæstv. ráðh. segir, að það hafi komið fram, að þessar inneignir erlendis hafi ekki verið eins miklar og álitið hefði verið. Mér finnst vafasamt, að hægt sé nokkuð að álykta um það vegna þess, hvað litlar upplýsingar hefur verið hægt að fá erlendis um þessar eignir. Mér skildist þó á hæstv. ráðh., að það hefðu verið endurnýjuð tilmæli til sendiráðsins í Bandaríkjunum að reyna að fá frekari upplýsingar um inneignir Íslendinga þar í landi, en óvíst væri um árangur.
Í þeirri grg. frá viðskiptan., sem hæstv. ráðh. las upp, er talin upp veiting innflutningsleyfa án gjaldeyrisleyfa í 11 liðum a. m. k., undir hvaða kringumstæðum gæti verið um slík innflutningsleyfi að ræða. Síðan er sagt, að áður en slík leyfi séu veitt, verði umsækjendur að gera grein fyrir, á hvern hátt varan verði greidd. Má þá segja, að þar með sé svarað þeim lið fyrirspurnarinnar. Þegar menn sækja um innflutningsleyfi án gjaldeyrisleyfis, þá liggur það ljóst fyrir, að umsækjandi hefur á einhvern hátt aflað sér gjaldeyris til að greiða umrædda vöru, og þá kemur til kasta n. að meta, hvort réttara sé að leyfa þennan innflutning eða gera kröfu til, að menn afhendi sína gjaldeyriseign til bankanna l. samkvæmt.
Ég þykist sjá af þeirri grg., sem hæstv. ráðh. flutti fram frá gjaldeyriseftirlitinu, að nú í seinni tíð hefðu verið gerðar frekari tilraunir en áður að ná í umboðslaunatekjur, og er ekki nema gott að segja um það, þó að það hafi komið fram, að ekki hafi enn fengizt fullnægjandi skil í því efni. En þess er að vænta, að haldið verði áfram að reyna að koma því máli í viðunandi horf og sömuleiðis að hæstv. stj. haldi áfram tilraunum sínum að fá upplýsingar um þær erlendu innstæður og það sé athugað hverju sinni, þegar menn sækja um innflutningsleyfi til viðskiptan., en telja sig hafa ráð á gjaldeyri, hvort ekki sé ástæða til að fara fram á það við þá, að þeir skili gjaldeyriseign sinni til bankanna í staðinn fyrir að verja honum til kaupa á þeim vörum, sem þeir vilja flytja inn hverju sinni.