05.03.1951
Efri deild: 83. fundur, 70. löggjafarþing.
Sjá dálk 864 í B-deild Alþingistíðinda. (1932)
194. mál, togarakaup ríkisins
Haraldur Guðmundsson:
Herra forseti. Ég er með þessu frv. og vona, að breyt. Nd. séu til nokkurra bóta, þ.e. að bæta við lánsheimild að upphæð 2 millj. kr. til kaupa á gömlum togurum og til að setja í þá olíukyndingu, en hæstv. ráðh. upplýsti ekki, hvað fjármagn þetta mundi nægja til kaupa á mörgum togurum. (Forsrh.: Ég nefndi 2–3 skip.) Það er einmitt það, sem mér hefur verið sagt að mundi vera. Ég tel því breyt. þá, sem gerð var á frv. í Nd., til bóta frá frv. hæstv. ríkisstj., en það er samt að minni hyggju of skammt gengið. Það er sagt, að hér muni liggja um 10 gamlir togarar, sem séu sæmilega sjófærir, en eigendurnir treysta sér ekki til að gera þá út, og auk þess er þörf á að breyta um kyndingu í þeim. Í Nd. kom því fram till. um, að auk þess, sem ákveðið er nú í frv., væri heimilað að ábyrgjast allt að 2 millj. kr. lán handa eigendum gömlu togaranna til að setja í þá olíukyndingu. Hve langt þetta nægir, er mér ekki kunnugt, en ætla má, að það muni nægja í a.m.k. 4 skip, og ætla má, að til séu svo mörg góð skip. Ég mun því leggja fram brtt. þess efnis, en þar sem Alþfl. á engan fulltrúa í fjhn., vil ég mælast til, að hv. n. taki hana til athugunar.
Ég er sammála hæstv. forsrh. um það, að þetta mál sé á tilraunastigi og ekki sé rétt að slá neinu föstu um breyt. á kyndingunni í 7–8 skip. En það er vitað, að þessu þingi muni brátt ljúka og þing ekki koma saman fyrr en næsta haust. Á þeim tíma gæti fengizt úr því skorið, hvort ráðlegt sé að setja olíukyndingu í þessi skip, og ef það væri almennt álit manna, að þetta bæri að gera, væri mjög bagalegt, ef þessi heimild væri ekki fyrir hendi.