25.11.1954
Efri deild: 21. fundur, 74. löggjafarþing.
Sjá dálk 480 í B-deild Alþingistíðinda. (525)
25. mál, læknaskipunarlög
Lárus Jóhannesson:
Herra forseti. Hv. 1. þm. N-M. talaði um það í ræðu sinni, að hann teldi, að þar sem sjúkrahús væru, ættu að vera tveir læknar a.m.k., og get ég fallizt á, að það sé nauðsynlegt af öryggisástæðum. Þess vegna kom það mér dálítið á óvart, þegar sá sami hv. þm. ber fram brtt. á þskj. 193 þess efnis, að Loðmundarfjarðarhreppur verði lagður undir Seyðisfjarðarlæknishérað eða látinn haldast þar.
Á Seyðisfirði er eitt stærsta sjúkrahús á Austurlandi, þar sem fara fram m.a. miklar skurðaðgerðir, og er sótt ekki einungis af Austfirðingum, heldur er þar oft fjölmenni erlendra sjómanna, sem skip koma með veika þangað. Þar er aðeins einn læknir, og ég tel það alveg óforsvaranlegt, eftir að læknir er kominn í Bakkagerðishérað, að Seyðisfjarðarlækninum beri skylda til að fara frá sjúkrahúsinu, kannske að vetrarlagi, til Loðmundarfjarðar, þegar það munar íbúana þar mjög litlu, hvort þeir sækja lækni til Seyðisfjarðar eða í Bakkagerðishérað. Og það kom mér enn þá meira á óvart, að n. skyldi mæla með þessari till., sem ég hlýt að álíta að sé ekki að fullkomlega hugsuðu máli.
Aftur á móti get ég vel fallizt á og tel rétt, að 2. líður brtt. hv. 1. þm. N-M. verði samþykktur, sem tekur alveg skylduna af Seyðisfjarðarlækni til þess að fara til Loðmundarfjarðar í lækniserindum.
Loðmundarfjörður hefur áður legið undir Seyðisfjarðarlæknishéraði, en þá er þess að gæta, að þá var læknaskipun allt öðruvísi hagað fyrir austan, a.m.k. í framkvæmd. Þá var ekki læknir í Bakkagerðishéraði og stundum ekki í Úthéraði, en eftir að læknir er kominn í Bakkagerðishérað, finnst mér alveg sjálfsagt, eins og gert er í frv., að létta þessari skyldu af Seyðisfjarðarlækni. Ég leyfi mér því að skora á hv. dm. að fella fyrri lið brtt. hv. 1. þm. N-M., en samþ. seinni liðinn.