02.11.1955
Sameinað þing: 8. fundur, 75. löggjafarþing.
Sjá dálk 393 í D-deild Alþingistíðinda. (2715)
50. mál, bátagjaldeyrir af togarafiski
Bergur Sigurbjörnsson:
Herra forseti. Það fór nú samkv. venju, þegar hæstv. forsrh. fer að ræða málin, að þá fer hann nokkuð langan sveig fram hjá þeim. Mér skildist helzt á ræðu hæstv. forsrh., að hann vildi koma hér upp eins konar rússnesku skipulagi, og ég hef þó haldið, að hann væri ekki mjög hrifinn af því. Hann virtist ætlast til þess, að ég og fleiri, sem vissum um ýmsa hluti og kæmumst að ýmsum hlutum í þessu þjóðfélagi, tækjum að okkur að kæra út af þeim, alveg eins og er í Rússlandi, þar sem móðir kærir son og dóttur, og sonur og dóttir kæra foreldra sína o. s. frv., en að allt starfsliðið, sem hann hefur undir höndum, bæði sakadómari, lögreglan og allir dómstólar, héldi að sér höndum og gerði ekki neitt. Í fyrsta lagi þekkir þó hæstv. forsrh. þá reglu frá sínu eigin blaði, að blaðamenn gefa aldrei upp heimildarmenn sína. Ef þeir gerðu það, þá fengju blöð aldrei neinar upplýsingar og aldrei neinar fréttir, sem nokkru máli vörðuðu fyrir eitt þjóðfélag. Í öðru lagi hefur blaðið sem slíkt unnið miklu meira en nóg gagn í þjóðfélaginu með því að benda á þá hættu, sem þarna var á ferð, og þau svik, sem þarna áttu sér stað, og það er engin sanngirni, ekkert réttlæti og enginn möguleiki til þess að krefja ritstjóra eða blaðamenn nokkurs blað, hvorki Frjálsrar þjóðar né Morgunblaðsins, um þær upplýsingar, sem sakadómari ætlaði að krefja okkur um. Þetta veit hæstv. forsrh. mætavel. Þetta er regla hjá hverju einasta blaði og hjá hverjum einasta ritstjóra. Þar að auki var ekki um að ræða fátæka verkamenn, þeirra hræðslu eða kjark í þessu sambandi. Það var hægt að yfirheyra frystihúsaeigendurna sjálfa, og það var hægt að ganga í frystihúsin og gera rannsóknir. Hvers vegna sneri allt dómsmálaapparatið sér að ritstjórum blaðs, sem á þeim tíma höfðu aldrei komið nærri því að frysta neinn fisk, höfðu enga hagsmuni af því máli nema þá, að þjóðfélagið væri ekki svikið og því unnið tjón? Nei, það var ekki aðferðin, sem þeir vildu viðhafa, að leita til þeirra aðila, sem vissu um þessi mál, og að rannsaka málin sjálfir, eins og þeir höfðu öll skilyrði til að gera. Fiskurinn var í húsunum, skýrslurnar voru til hjá fiskmatsstjóra, það þurfti ekkert annað en bera saman. Það gerðu þeir ekki, og það finnst hæstv. forsrh. mjög skynsamleg, mjög eðlileg og mjög sjálfsögð aðferð í okkar þjóðfélagi.