17.02.1958
Efri deild: 53. fundur, 77. löggjafarþing.
Sjá dálk 1423 í B-deild Alþingistíðinda. (1190)
121. mál, húsnæði fyrir félagsstarfsemi
Páll Zóphóníasson:
Herra forseti. Mig langaði eiginlega mest til að fá upplýsingar. Ég veit ekki, hver er hér inni, sem getur gefið þær, væntanlega forsrh. Annars hefði það nú staðið félmrh. næst, hefði hann verið hér.
Þetta hús, sem hér er um að ræða að kaupa, mun hafa verið keypt og úr því flutt s.l. sumar allsnemma, og síðan hefur það staðið mannlaust og autt.
Nú er talin hér húsnæðisekla í bænum, og þá langar mig til að spyrja: Geta þeir menn, sem dettur það nú í hug, hafa nóga peninga og geta keypt fermetrann í lóðunum, sem húsin standa á, á nokkrar þúsundir, eins og hér var gert, — geta þeir bara keypt upp svona íbúðarhúsin og lagt þau í eyði?
Ég er ekki að mæla á móti frv. sjálfu, en þetta frv. gefur mér tilefni til að spyrja. Þarna er um ríkt félag að ræða, sem kaupir þetta hús á nokkrar milljónir og lætur það síðan vera í eyði. Er hægt að fara svona að, hvar sem er í bænum, kaupa bara húsin og láta fólkið fara úr þeim og láta þau svo standa auð ? Það er það, sem mig langar til að vita, og ef það er hægt, þá þarf að fyrirbyggja, að það sé hægt.
Þarna mun metrinn hafa verið keyptur á nokkur þúsund, líklega nær þremur. Ef peningamenn geta á þennan hátt lagt húsin í bænum í eyði að gamni sínu, þá langar mig til að vita, á hverju það byggist og hvernig á að fyrirbyggja það.