19.12.1957
Sameinað þing: 21. fundur, 77. löggjafarþing.
Sjá dálk 479 í B-deild Alþingistíðinda. (385)
1. mál, fjárlög fyrir árið 1958
Eggert Þorsteinsson:
Herra forseti. Ég hef leyft mér að flytja brtt. við frv. til fjárl, á þskj. 199, sem er sú XV. þar í röðinni, og vildi segja um hana nokkur orð, þó að ekki þurfi þar langt mál við.
Í lögunum um ferðaskrifstofu ríkisins frá 1947 mun ákveðið, að heimilt sé að greiða úr sérleyfissjóði þann halla, sem verða kann af rekstri ferðaskrifstofu ríkisins. Fyrst í stað var heimildin notuð, og samkv. athugun standa þessi mál nú svo sem hér segir:
Halli ferðaskrifstofunnar var fullgreiddur úr sérleyfisgjaldasjóði til ársloka 1951 og þó aðeins betur. Á árunum 1952 –56, að báðum meðtöldum, var hallinn á ferðaskrifstofunni samtals kr. 902.685.30, en sú upphæð hefur enn þá ekki verið greidd úr sjóðnum, það sem bezt er vitað.
Í sérleyfisgjaldasjóði voru um áramót s.l. kr. 1.426.778.00 sem innstæður í bönkum. Sérleyfisgjaldasjóður er þannig til kominn og fær tekjur sínar á þann hátt, að með lögum er sérleyfishöfum skylt að greiða svokallað sérleyfisgjald, sem er 3% af seldum farmiðum. Samkv. lögunum um skipulag fólksflutninga með bifreiðum skal þessu gjaldi aðallega varið til að greiða kostnað við eftirlit og stjórn fólksflutninga með bifreiðum svo og til byggingar afgreiðslustöðva fyrir sérleyfisbifreiðar, enda komi ríkisstj. og sveitarstjórnir sér saman um fjárframlag í þessu skyni.
Töluvert hefur verið gert að því á undanförnum árum ýmist að lána eða veita styrki úr sjóðnum til veitinga- og gistihúsa, þótt heimild til þess sé hvergi skýr í lögum. Til dæmis mun fyrrv. samgmrh. hafa veitt úr sjóðnum til þessa um 200 þús. kr. árið 1956, og á þessu ári mun vera búíð að láta um 230 þús., kr. í sama tilgangi eða fyllilega það, sem eftir varð af tekjum sjóðsins á s.l. ári, þegar greiddur hafði verið kostnaður á því ári við eftirlit og stjórn fólksflutninga með bifreiðum, eins og skipulagslögin gera ráð fyrir.
Þar sem nú er vel á rekspöl komið, að því nauðsynjamáli verði hrundið í framkvæmd, að byggð verði afgreiðslustöð í Reykjavík fyrir sérleyfisbifreiðar, hópferðir, vöruflutninga o. fl., eru það eindregin tilmæli Félags sérleyfishafa til hæstv. fjvn. Alþ., að sérleyfisgjaldasjóður verði undanþeginn þeirri kvöð að greiða halla ferðaskrifstofunnar nú og framvegis og að sú upphæð, sem fallin er nú þegar í gjalddaga, verði ekki tekin úr sjóðnum. Þessari ósk Félags sérleyfishafa sá hv. meiri hl. fjvn, sér ekki fært að verða við, og þess vegna er brtt. þessi flutt.
Flutning till. þessarar ber þó ekki að skilja sem andúð gegn starfsemi ferðaskrifstofunnar, nema síður sé. Hér er einungis farið fram á, að sama ástand ríki í þessum málum um greiðslur úr sjóðnum og ríkt hefur frá árslokum 1951, og sé ég ekki ástæðu til þess að fara frekari orðum um tillöguna. Hún er lítil í sniðum og auðvelt að sjá, hver tilgangur hennar er.
Ég vænti að lokum stuðnings hv. alþm. við tillöguna til framgangs því, sem ég hef hér á drepið