04.03.1959
Sameinað þing: 31. fundur, 78. löggjafarþing.
Sjá dálk 342 í D-deild Alþingistíðinda. (2293)
121. mál, innflutningur véla og verkfæra
Bjarni Benediktsson:
Herra forseti. Ég hygg, að hv. 1. þm. S-M. ætti að láta sér nægja að túlka sínar eigin skoðanir. Þær virðast vera svo á reiki og honum svo óljóst, hverju hann heldur fram frá degi til dags, að honum er það ærið viðfangsefni að halda sjálfum sér á línunni. Það er annars furðulegt, að menn skuli lengur vera hissa á því, þótt þessi hv. þm. haldi fram gerólíkum kenningum eftir því, hvernig á stendur í stjórnmálum. Það er einmitt það, sem hv. þm. hefur gert. Þegar hann var í ríkisstj. með okkur sjálfstæðismönnum, hélt hann þveröfugum kenningum fram við það, sem hann síðan barðist um á hæl og hnakka til að halda fram, meðan fyrrv. hæstv. ríkisstj., V-stjórnin svo kallaða, var við lýði. Nú kemur hann hér upp og fordæmir hörðum orðum eitt meginatriðið í stefnu þeirrar stjórnar og hælir sér af því, að honum hafi tekizt að koma í veg fyrir, að yfirlýstri stefnu stjórnarinnar væri fylgt. Það er ekki lengur hægt að verða hissa á því, þótt þm. sé ósammála sjálfum sér. Menn ættu að verða hissa á því, ef hann heldur sömu stefnu frá degi til dags. Sá þm., sem svona er fyrir komið, ætti ekki að fara að koma með getsakir í garð annarra flokka.
Það sýnir sannleiksást þm., að hann heldur því hér fram, ekki nú í fyrsta skipti, heldur hvað eftir annað, að Sjálfstfl. sé aðili að núv. ríkisstj. Hv. þm. veit mjög vel, að núv. hæstv. ríkisstj. er skipuð Alþýðuflokknum einum og Sjálfstfl. styður hana einungis í samræmi við þá yfirlýsingu, sem gefin hefur verið og öllum landslýð er kunnug. Að öðru leyti er ekkert samband á milli þessara flokka. Við höfum aldrei slegið eignarhaldi okkar á Alþfl., eins og hv. 1. þm. S-M. hélt að hann hefði gert, og sagði, að hann skildi ekki framkomu Alþfl.-þingmanna, þegar þeir dirfðust að hafa sjálfstæða skoðun.
Okkar afstaða til núv. hæstv. ríkisstj. er alveg ljós. Um það hefur verið gerður samningur, sem hæstv. forsrh. las upp fyrsta dag, sem hæstv. ríkisstj. sat við völd, og honum hefur ekki verið haggað um stafkrók síðan. Við munum taka afstöðu til till. ríkisstj., jafnskjótt sem þær koma fram, meta þær eftir verðleikum, vera með því, sem vel er gert af hæstv. ríkisstj., veita hinu andstöðu. Jafnframt höfum við auðvitað í huga og verðum að hafa í huga það, sem hv. 1. þm. S-M. ætti ekki að gleyma, að núv. hæstv, ríkisstj. verður að skoðast sem eins konar skiptaráðandi í þrotabúinu, sem hv. 1. þm. S-M. hljópst frá og kunni engin ráð til þess að sjá farborða deginum lengur. Það verður að virða hæstv. ríkisstj. þá erfiðu afstöðu, sem hún er í að þessu leyti, og er harla ósanngjarnt, að hún þurfi að sæta ofsóknum af hálfu þeirra, sem komu þjóðarbúinu í þann vanda, sem nú blasir við.
Varðandi það stefnumál fyrrv. hæstv. ríkisstj., sem hæstv. ráðh., sem hér talaði, og hv. 1. þm. S-M. töluðu um, að þeir væru búnir að koma þjóðarbúinu á þann grundvöll, að það getur ekki staðizt, nema hátollavörur séu látnar ganga fyrir nauðsynjainnflutningi, þeir játuðu báðir, að þetta hefði verið yfirlýst stefna fyrrv. hæstv. ríkisstj. og án hennar hefði ekki verið hægt að halda við hallalausum þjóðarbúskap, — þá þarf ekki frekar vitnanna við, en þessar yfirlýsingar þessara tveggja valdamanna í fyrrv. hæstv. ríkisstj. um það, í hvílíkt öngþveiti málum þjóðarinnar var komið undir stjórn fyrrv. hæstv. ríkisstj. Vissulega er tími til þess kominn, að teknir verði upp nýir stjórnarhættir, og það er einmitt til þess, að svigrúm vinnist fyrst til að stöðva sig í þeirri feigðarskriðu, sem hv. 1. þm. S-M. hafði leitt þjóðina út í, og síðan fyrir þjóðina til að kveða á um hollari stjórnarhætti, en fylgt hefur verið, sem það er höfuðnauðsyn, að kosningar fari fram til Alþingis sem allra fyrst. Vegna þess að hv. 1. þm. S-M. veit, að þjóðin skilur þetta og mun kveða upp yfir honum verðugan dóm fyrir frammistöðuna í þessu sem öðru, fjandskapast hann svo við þær kosningar.