20.11.1958
Neðri deild: 25. fundur, 78. löggjafarþing.
Sjá dálk 1049 í B-deild Alþingistíðinda. (859)
45. mál, búnaðarmálasjóður
Ingólfur Jónsson:
Herra forseti. Það er nú ekki mikil ástæða til athugasemdar. Ég get vel unnt hv. 1. flm. þess, ef hann er þeirrar skoðunar, að ég sé á undanhaldi í þessu máli. Ég býst við, að aðrir, sem hafa hlýtt á okkar mál, séu á allt annarri skoðun. En mér virtist hv. ræðumaður helzt vera að reyna að vera ósanngjarnari nú í sinni þriðju og síðustu ræðu, en í tveimur hinum fyrri og það fer honum miklu verr. Hv. 1. þm. Skagf. fer vel, þegar hann ræðir mál af hófsemi og sanngirni, og ég hygg, að þegar hann notar þann hátt, verði bezti árangurinn hjá honum af hans ræðumennsku. En að fara að færa þessar umræður út á annað svið, eins og hann talaði um, og að það skyldi ekki á sér standa, þá gæti ég sagt hið sama. Það skal ekki heldur á mér standa, ef ástæða þætti til þess. En ég hef nú reynt að haga mínu máli þannig hér í dag, að það gæfi ekki tilefni til annars, en hófsemdar í ályktunum og orðum, sem þetta mál varða. Svo má alltaf deila um það, hvort það er sæmra fyrir menn að þegja eða tala. Menn verða að hafa sína skoðun á hlutunum um það og það eru aðeins lítilmenni, sem láta slíkt á sig fá, jafnvel þótt einhver segi, að það sé sæmra að þegja.
Annars undrast ég það, að hv. frsm. þessa máls skuli fara með mál eins og hann gerði hér áðan, þegar hann var að tala um, að það tæki minnst eitt ár að spyrja hreppabúnaðarfélögin og fá svör frá þeim. Þau héldu sína aðalfundi einu sinni á ári. (Gripið fram í.) Þau haldi sína aðalfundi einu sinni á ári. Er ekki hægt að taka þetta mál upp nema á aðalfundum hreppabúnaðarfélaganna.? Og hvað þýðir að vera að vitna í það, sem gerðist fyrir 20 árum, á meðan samgöngurnar í þessu landi, bæði póstsamgöngur og sími, voru þannig, að menn áttu mjög erfitt með að hittast eða ná saman? Nú er sú breyting á orðin, að póstur berst næstum daglega víðast, og ég er sannfærður um það, að ef stjórn Búnaðarfélags Íslands skrifar stjórnum hreppabúnaðarfélaganna og óskar eftir því, að þetta mál verði tekið til meðferðar og atkvæðagreiðslu á fundum í félögunum, þá gengur það fljótt fyrir sig. En einmitt þetta, þegar frsm. mælir gegn því, að bændur séu spurðir, sýnir, að hann er hræddur um, að þeir verði á móti málinu og þá finnst mér málstaður hv. ræðumanns fara að verða vafasamari og verri, en ég hafði haldið að hann vildi vera láta. Ég segi það, að ef því verður neitað að spyrja þannig, sem ég hef nú lagt til, eða á annan hátt, sem gefur þeim kost á að svara, þá verð ég á móti þessu máli alveg ákveðið og ég býst við, að það verði fleiri.
Mér fannst það ekki heldur smekklegt hjá hv. 1. þm. Skag., þegar hann fer að tala um það, að Rangæingar hafi stjakað til hliðar vini mínum og vini okkar fleiri hér inni, Guðmundi Erlendssyni á Núpi, vegna þess að hann hafi greitt atkv. gegn þessu máli í fyrra.Ég get upplýst það hér, þótt það sé óskylt þessu máli, að þessum heiðursmanni var ekki stjakað til hliðar. Hann er 75 ára gamall og hann óskaði eftir því að verða ekki í kjöri aftur. Ég get þá á sama hátt spurt að því: Hvernig var það með búnaðarþingsfulltrúann hjá framsóknarmönnum í Rangárþingi? Var honum stjakað til hliðar? Ég veit ekki betur en þeir hafi líka skipt um fyrsta mann. Þetta er mál, sem er þessu algerlega óviðkomandi, og hefði verið heppilegast fyrir hv. 1, þm. Skagf. að minnast ekki á það, svo óskylt sem það er, og er algerlega tilgangslaust að vera að gefa í skyn, að þeim heiðursmanni, Guðmundi Erlendssyni hreppstjóra á Núpi, hafi verið stjakað til hliðar. Hann vildi ekki fara, þar sem hann er 75 ára, þótt hann líti ekki út fyrir það. Það skal ég taka undir, að þessi búnaðarþingsfulltrúi stóð sig vel á búnaðarþingi og hann var í andstöðu við meiri hlutann, þegar meiri hl. búnaðarþings gekk á móti hagsmunum fjölda bænda, svo sem kunnugt er, og hv. búnaðarmálastjóri, hv. 1. þm. Skagf., þekkir það mál og veit vel, við hvað ég á.