24.02.1964
Neðri deild: 60. fundur, 84. löggjafarþing.
Sjá dálk 781 í C-deild Alþingistíðinda. (2062)
135. mál, jarðgöng gegnum Breiðdalsheiði
Matthías Bjarnason:
Herra forseti. Vegurinn yfir Breiðadalsheiði var lagður árið 1936 og þá við erfiðar aðstæður. Þá voru engin tæki komin til vegagerðar, aðeins var notað skófla og haki, og vegur þessi hefur verið þannig byggður, að hann teist ekki sæmilegur vegur nú, enda er hann ekki fær nema í kringum 4 mánuði á hverju ári. Þessi vegur er einn mikilvægasti vegurinn á Vestfjörðum og einn erfiðasti þrándurinn í götu milli byggðarlaga þar, því að hann tengir saman bæði Ísafjarðarkaupstað og kauptúnin þrjú við Ísafjarðardjúp, Hnífsdal, Bolungarvik og Súðavík, og svo kauptúnin fyrir vestan, bæði Flateyri og sömuleiðis Þingeyri, því að vegurinn á milli Önundarfjarðar og Dýrafjarðar liggur yfir lága heiði, sem er auðvelt verk að gera bílfæra svo að segja allan ársins hring, jafnframt því sem hann tengir sveitirnar í Önundarfirði og þá sveitahreppa, sem eru í akvegasambandi við Ísafjarðarkaupstað, saman, og þetta er stórt mál, hæði í atvinnulegu tilliti og ekki síður í félagslegu tilliti hjá því fólki, sem byggir þessa staði. Eðlilega ætti að taka þetta mál og framlög til þessa vegar í vegáætlun. En auðvitað óttumst við, að það verði ekki teknar það háar upphæðir, að hægt sé að hrinda þessu máli í framkvæmd á skömmum tíma, og ég sé ekkert á móti því á nokkurn hátt, að það sé tekið lán af ríkisstj. til þess að fara út í þessar framkvæmdir til þess að hraða þeim, og ég fyrir mitt leyti styð það af heilum hug.
Þetta mál er ekkert nýtt. Þetta er búið að vera áhugamál fjölda manna á Vestfjörðum í mörg undanfarin ár, að fá fullkomnara vegasamband yfir Breiðadalsheiði, og það hefur verið álit allra verkfróðra manna, að þetta verði ekki leyst nema með jarðgöngum. Það eina, sem hefur áunnizt í því, er það, að á s.l. sumri var mælt út fyrir nýjum vegi fram Breiðadal, sem er Önundarfjarðarmegin við Breiðadalsheiði, en eftir er að velja vegarstæði að norðanverðu við Breiðadalsheiði, frá Ísafjarðarkaupstað, og þar getur verið um þrjár leiðir að ræða, og sömuleiðis eftir að velja jarðgöngunum stað og gera þar nákvæmar mælingar og allan undirbúning. Og þrátt fyrir það, að margar áskoranir hafi verið gerðar heima í héruðum á undanförnum árum, er þetta mál ekki komið lengra áleiðis en raun ber vitni.
Ég trúi ekki öðru en skilningur hv. alþm. sé góður á þessu máli, því að þessi samgönguæð tengir saman meira en helming af öllum íbúum Vestfjarða, og hún er eitt mesta áhugamál Vestfirðinga í vegaframkvæmdum, og ég fyrir mitt leyti vænti þess, að þessu máli verði vel tekið. Það er ekki allt undir því komið, hvernig það er leyst, hvort þetta frv. er samþ. óbreytt, heldur getur það breytzt á þann veg, að ef fæst tekin veruleg upphæð inn á vegáætlun, þá er tilgangurinn sá sami. En höfuðatriðið er, að það sé ekki legið lengur á því að framkvæma allan tæknilegan undirbúning að þessu máli og ráðast að því loknu í framkvæmdir. Þess vegna tek ég undir þetta frv., og þetta frv. er ekki frv. neins ákveðins manns. Þetta er ósk og vilji fólksins, sem þarna á hlut að máli, og eitt af þeim málum, sem hafa verið baráttumál þess um langan tíma.